جمعه ۰۲ آذر ۱۴۰۳
به گزارش صد آنلاین ، بسیاری از کودکان مدرسه را آزاردهنده می دانند. از ناراحتی های روز اول تا نگرانی در مورد قلدری دیگران، رفتن به مدرسه می تواند عامل اصلی استرس باشد. همچنین ممکن است باعث ایجاد احساس ترس، ناامنی، دلهره و اضطراب شود. اما آیا نگرانی فرزند شما طبیعی است؟ چگونه می توانید اضطراب بازگشت به مدرسه را کاهش دهید؟
اضطراب بازگشت به مدرسه به هر نوع اضطراب مرتبط با رفتن یا بازگشت به مدرسه گفته می شود. علت اضطراب بازگشت به مدرسه می تواند متفاوت باشد. برخی از بچه ها نگران جدا شدن از اعضای خانواده هستند که معمولاً به عنوان اضطراب جدایی شناخته می شود. دیگران نگران دوست یابی هستند.
در مقاله‌ای از هاروارد هلث توضیح می‌دهد: «روز مدرسه مملو از عوامل استرس‌زا است که این شامل جدایی از والدین، برآورده کردن انتظارات تحصیلی، مدیریت گروه‌های همسالان و حضور در محیط شلوغ راهروها و کافه تریاهای مدرسه و... است اما برای برخی از کودکان و به ویژه برای کودکانی که در حال حاضر با اضطراب دست و پنجه نرم می‌کنند یا اختلالات اضطرابی دارند؛ بازگشت به مدرسه می تواند بسیار استرس زا باشد.»
همانطور که گفته شد، دلایل زیادی برای اضطراب بازگشت به مدرسه وجود دارد، از جمله:
رقابت آکادمیک: کودکان مبتلا به ناتوانی های یادگیری (چه تشخیص داده شده و چه درمان نشده) و کسانی که از نظر تحصیلی دچار مشکل هستند ممکن است ترس و اضطراب ناشی از عملکرد را تجربه کنند.
رقابت بین فردی: در حالی که پیمایش در روابط دوستانه و روابط یک بخش "عادی" از زندگی است، برخی از کودکان فشار را بسیار زیاد می دانند. دعواها، جدایی ها و شکست های دوستی می توانند اضطراب را افزایش دهند.
قلدری: کودکانی که مورد آزار و اذیت قرار می گیرند ممکن است اضطراب بازگشت به مدرسه را نیز تجربه کنند. این احتمالاً به دلیل نگرانی و ترس آنها است.
سایر شرایط سلامت: شرایطی مانند اختلال کمبود توجه و بیش فعالی (ADHD) و اختلال طیف اوتیسم می تواند تطابق پذیری و موفقیت در مدرسه را بسیار سخت تر کند و راه را برای اضطراب هموار کند.
جدایی: جدا شدن از اعضای خانواده محبوب نیز می تواند عامل اصلی استرس، به ویژه برای کودکان خردسال باشد.
با این حال، مهم است که توجه داشته باشید که برخی از کودکان بیشتر از دیگران مستعد اضطراب هستند. برای مثال، افرادی که سابقه خانوادگی اضطراب دارند، ممکن است از نظر ژنتیکی مستعد باشند. دیگران ممکن است فقط عوامل خطر بالاتری داشته باشند، از جمله بی ثباتی خانوادگی و سوء استفاده یا بی توجهی.
از دست دادن یک دوست عزیز یا یکی از اعضای خانواده نیز می تواند باعث اضطراب شود.
علائم اضطراب بازگشت به مدرسه از فردی به فرد دیگر و موردی به مورد دیگر متفاوت است. به عنوان مثال، اضطراب در کودکان کوچکتر و سپس در بزرگترها متفاوت به نظر می رسد. همچنین ممکن است بسته به علت و یا نوع آن، به روش‌های بی‌شماری ظاهر شود.
شایع ترین علائم اضطراب در کودکان عبارتند از:
اضطراب می‌تواند به شکل‌های متفاوتی به نظر برسد، زیرا راه‌های متفاوتی وجود دارد. برخی از چیزهای کلیدی که باید به آنها توجه کرد عبارتند از: اجتناب (مثل نرفتن آشکار به مدرسه یا صحبت نکردن، و یا زیاده روی در انجام تمرین ها برای جلوگیری از شکست)، احساسات فیزیکی بدون دلیل واضح دیگر (تپش قلب، درد معده، بی‌حوصلگی). اسهال، لرزش و حتی طغیان های خشم.
در حالی که اضطراب بازگشت به مدرسه می تواند طاقت فرسا به نظر برسد، راه هایی برای حمایت از فرزندتان در این دوره وجود دارد.
مفیدترین کاری که می‌توانید برای حمایت از فرزندتان انجام دهید این است که احساسات او را تأیید کنید و به توانایی‌هایش اعتماد کنید. گفتن جملاتی مانند «می‌دانم که عصبی هستی،ترسیدی، مضطرب می‌شوی اما خوب کار می‌کنی» یا «می‌دانم که می‌توانی این کار را انجام دهی» می‌تواند مفید باشد. گوش دادن به آنها کمک می کند اضطرابشان کمتر بشود.
به فرزندتان اجازه دهید تا نگرانی های خود را بیان کند. اگر متوجه علائمی شدید که نشان می دهد فرزندتان ممکن است با اضطراب و عامل استرس زا دست و پنجه نرم کند، مهم است که به اندازه کافی با او راحت برخورد کنید تا احساسات خود را به شما بیان کند. همچنین باید تلاش کنید تا در آنجا حضور داشته باشید و به کودک خود اطمینان دهید که تنها نیست. احساس دیده شدن، شنیده شدن، و حمایت نکته ای کلیدی است.
هنگامی که فرزند خود را تأیید کردید و به او گوش دادید، می توانید به او کمک کنید تا با اضطرب روبرو شود. کودک خود را تشویق کنید تمرینات تنفسی را امتحان کند. ثابت شده است که این تمرینات بر سیستم عصبی اثر آرام بخش دارند. فعالیت هایی مانند یوگا و مدیتیشن نیز ممکن است کمک کند و باید سعی کنید کودک یا نوجوان خود را راضی کنید تا احساسات خودش را بنویسد، زیرا این یکی دیگر از ابزارهای مبتنی بر شواهد برای کاهش استرس است .
تحقیقات مکرراً ثابت کرده است که وقت گذراندن بیرون از منزل سطوح استرس، افسردگی و اضطراب را کاهش می دهد. زمانی که کودکان در مدرسه نیستند، زمانی را به پیاده روی یا انجام فعالی مورد علاقه او بگذرانید. تصویرسازی ذهنی و تجسم نیز ابزارهای قدرتمندی هستند. برای مثال، وقتی نوجوانان تجسم مثبت را تمرین می کنند، یاد می گیرند که چگونه احساسات خود را تنظیم کنند و اضطراب و استرس را از بین ببرند. شما همچنین می خواهید ریشه مشکل را پیدا کنید، به عنوان مثال، اگر مبارزات تحصیلی دلیل اضطراب ذکر شده باشد، می توانید و باید از کودک خود حمایت بیشتری دریافت کنید.
اگر اضطراب کودکتان کمتر نشد بهتر است با یک مشاور صحبت کنید.