آب پاکی مایلی کهن روی دست پرسپولیس: این تیم یحیی قهرمان نمی شود!

شمارش معکوس برای آغاز مرحله گروهی لیگ قهرمانان آسیا به صدا درآمده و در چنین شرایطی پرسپولیس، علیرضا بیرانوند را از دست داده و شاید او نتواند مقابل النصر عربستان بازی کند. این ماجرا و اتفاقات دیگری که این روزها در فوتبال ایران رخ می‌دهد، به سوژه‌هایی تبدیل شد تا پیرامون آنها با محمد مایلی‌کهن همکلام شویم و مثل همیشه صحبت‌های صریح او را بشنویم. 

النصر عربستان باید با کریستیانو رونالدو روز ۲۸ شهریور در ورزشگاه آزادی با پرسپولیس بازی کند. خیلی‌ها از این اتفاق خرسند هستند و گروهی هم معتقدند با توجه به شرایط ورزشگاه آزادی بهتر بود بازی در زمین بی‌طرف انجام می‌شد. نظر شما در این رابطه چیست؟
بارها گفتم ساختن یک مجموعه از نگه داشتن آن آسان‌تر است. مجموعه ورزشی آزادی سن و سال چندانی ندارد و حداکثر ۵۰ سال از احداث آن می‌گذرد. شما الان ببینید ورزشگاه ومبلی لندن بالغ بر ۱۰۰ سال قدمت دارد و با بازسازی اصولی آن را حفظ کرده‌اند. مجموعه بزرگی مثل آزادی باید پرسنل زیادی هم داشته باشد. باید افراد مجرب و متخصص به اندازه کافی در آن حاضر باشند. وقتی تعداد پرسنل کم می‌شود، طبیعی است که وضعیت نامناسب خواهد شد. در همین ماجرای آب دادن زمین کاملاً واضح است که باید مهندس کشاورزی حضور داشته باشد و بر کار نظارت کند. باید باغبانان مجرب باشند. باید... چه بگویم آقا؟ متأسفانه یاد نمی‌گیریم. البته انصافاً با وجود اینکه آقای سجادی را در دوران وزارت خیلی اذیت کردند اما فراموش نکنیم اقدامات خیلی خوبی در مجموعه آزادی طی دوران وزیر بودن ایشان انجام شد که قابل تقدیر است. 

با همه این موارد اگر اختیار با شما بود، می‌گفتید تیم‌های عربستانی با نیمار و رونالدو به ورزشگاه آزادی بیایند یا اینکه مسابقات در زمین بی‌طرف باشد؟
ببینید، نیمار و رونالدو بازیکنان خیلی خوبی هستند اما نباید از آنها افسانه بسازیم. با همه این موارد که در موردش بحث شد، بهتر است آنها به ایران بیایند و با نمایندگان کشورمان در ورزشگاه آزادی یا سایر شهرها بازی کنند. 

به نظرتان پرسپولیس می‌تواند النصر را ببرد؟
در نگاه اول کار خیلی دشوار است اما همین غیرقابل پیش‌بینی بودن فوتبال موجب شده در تمام دنیا محبوب شود. مگر همین چند ماه قبل کسی فکر می‌کرد ملوان بتواند سپاهان را در اصفهان متوقف کند و کمک بزرگی به قهرمانی پرسپولیس بنماید؟ اگر ملوان آن کار را نمی‌کرد، پرسپولیس اصلاً قهرمان نمی‌شد اما چنین اتفاقی در اصفهان رخ داد بنابراین پرسپولیس هم می‌تواند مقابل النصر نتیجه خوبی بگیرد. همه ما دوست داریم نمایندگان کشورمان پیروز شوند. 

این روزها از یحیی گل‌محمدی بابت عدم جذب گلر دوم انتقاد می‌کنند و می‌گویند حالا که بیرانوند مصدوم شده، این ضعف بیشتر از هر زمان دیگری به چشم می‌آید.
شک نکنید گل‌محمدی به عنوان یک مربی باتجربه قطعاً به فکر دروازه‌بان دوم بود اما نتوانست چنین مهره‌ای را بخرد. 

چرا نتوانست؟
چون گلرهای خوب معمولاً در یک تیم کنار هم قرار نمی‌گیرند. کسی حاضر نبود ذخیره بیرانوند شود و به همین خاطر پرسپولیس نتوانست سنگربان دوم مطرحی داشته باشد. یک بار هم که از خارج دروازه‌بان آوردند و همه دیدیم چه بلایی سر پرسپولیس آمد. تا وقتی باشگاه مال اشخاص نباشد و از بودجه دولتی استفاده کند، ماجراهایی مانند رادوشویچ می‌تواند در پرسپولیس و تمام تیم‌های دولتی ایران رخ بدهد. البته دولت‌ها هم روی کار این دو باشگاه اشراف ندارند. هر ۶ ماه یک بار یکی را مدیرعامل می‌کنند که در واقع می‌شود کارمند ارشد باشگاه و حقوق‌بگیر مجموعه.

البته بعضی از آنها هم مدعی‌اند که حقوق نمی‌گیرند.
حالا بعداً باید ببینیم حقوق گرفته‌اند یا خیر؟ البته بعضی‌ها باید میلیاردها تومان هم می‌دادند و پول خرج می‌کردند تا مدیرعامل استقلال و پرسپولیس شوند. 

به بحث مدیریت اشاره کردید. این روزها شاهد تقابل عجیب مدیریتی در استقلال هستیم. 
دوستان چند صباحی تشریف می‌آورند، با استفاده از این باشگاه سرشناس و پرطرفدار اسم در می‌کنند و می‌روند. البته همین دعواها هم در مجموع برایشان خوب است چون موجب شهرت آنها می‌شود! یک بنده خدایی را چند ماه است که می‌گویند مدیرعامل سابق استقلال!

با توجه به ۴ هفته‌ای که از لیگ گذشت، به نظرتان پرسپولیس به عنوان مدافع عنوان قهرمانی صلابت لازم را داشته؟
در مجموع پرسپولیس به نظر من فعلاً صلابت قهرمانی را ندارد. این تیم به یک هافبک خلاق و دونده نیاز دارد. هافبکی که خشونت فوتبالی داشته باشد. البته نه اینکه بداخلاق یا بی‌انضباط باشد. 

حالا که بحث مسائل انضباطی هم مطرح شد، به نظرتان دعوت نشدن محمدحسین کنعانی‌زادگان به تیم ملی کار درستی بود؟
کاملاً درست بود؛ کار فدراسیون را در این رابطه قطعاً تأیید می‌کنم چون آقای کنعانی‌زادگان در ازبکستان رفتار درستی انجام نداد. من نمی‌گویم خودم کاملاً از هر اشتباهی مبرا هستم. نه! من هم شاید در دوران جوانی از این اشتباهات انجام داده باشم ولی همان‌طور که گفتم اشتباه، اشتباه است. امیدوارم کنعانی‌زادگان از این مسئله درس بگیرد و سایر بازیکنان هم متوجه باشند که انضباط فوق‌العاده مهم است. 

برسیم به قضیه بیماری ناصر محمدخانی. پیشکسوت ارزنده‌ای که بستری شدنش همه ما را نگران کرد. 
آقای محمدخانی هم در بحث فنی و هم در بُعد منش و شخصیت واقعاً بی‌نظیر بود. مشکل ناصر عزیز و همچنین مجتبی محرمی و خدابیامرز سیروس قایقران این بود که بیش از حد خوب بودند و نمی‌توانستند به کسی نه بگویند. آنها در مشتی‌گری، لوطی‌گری و معرفت واقعاً بالا بودند. امیدوارم هرچه سریع‌تر ناصر محمدخانی را صحیح و سالم ببینم. 

شما به کشتی هم خیلی علاقه دارید و هفته آینده مسابقات کشتی آزاد قهرمانی جهان آغاز می‌شود. از همین حالا همه نگاه‌ها به تقابل حسن یزدانی و تیلور دوخته شده. به نظرتان امسال یزدانی، تیلور را می‌برد؟
هر دو نفر کشتی‌گیران فوق‌العاده ارزشمند و بزرگی هستند. قطعاً دلم می‌خواهد پیروزی حسن یزدانی را ببینم. همه ما دل‌مان می‌خواهد چنین اتفاقی رخ بدهد اما فراموش نکنیم که ورزش، جنگ نیست بلکه عاملی برای صلح میان ملتهاست. اگر خدای نکرده حسن‌آقا به حریف آمریکایی باخت، فاجعه اتفاق نیفتاده است. حسن‌آقا حتی اگر خدای نکرده به تیلور ببازد، باز هم برای ما همیشه عزیز است. 

و حرف آخر؟
روزی که آقای کیومرث هاشمی به عنوان سرپرست وزارت ورزش انتخاب شد، من در همین خبر ورزشی تبریک گفتم و از ایشان حمایت کردم. الان هم می‌گویم برای وزارت ورزش و سرپرست آن آرزوی موفقیت می‌کنم اما نباید زحمات دکتر سجادی را هم فراموش کنیم. به نظرم پیگیری‌ها و سفرهای استانی ایشان برای پروژه‌های ورزشی حتی از سفرهای رئیس‌جمهور هم بیشتر بود. وقتی در عرصه ورزش به یک موفقیت می‌رسیم، افراد بسیار زیادی پیام تبریک می‌دهند اما بحث ردیف بودجه در ورزش که مطرح می‌شود، وزارت ورزش و جوانان حتی جزو ۱۵ وزارتخانه اول هم قرار نمی‌گیرد!