دوشنبه ۰۵ آذر ۱۴۰۳
روسیه، ایران و آذربایجان در آینده قابل پیش بینی، می توانند با یک شبکه مشترک انرژی متحد شوند. چشم انداز این پروژه در پس زمینه تلاش های سه کشور برای توسعه کریدور حمل و نقل بین المللی شمال – جنوب روشن به نظر می رسد.
علی اکبر محرابیان، وزیر نیروی ایران گفت که کشورش به زودی، مبادله برق با روسیه را از طریق آذربایجان آغاز خواهد کرد. ایران در حال بررسی دو مسیر – یکی از طریق آذربایجان و دیگری، از طریق ارمنستان و گرجستان – برای تبادل برق با روسیه است.
پایه های همکاری انرژی روسیه و ایران در سواحل خلیج فارس گذاشته شد. تنها نیروگاه اتمی ایران، بوشهر، در آن جا قرار دارد. امروزه، رآکتور نیروگاه اتمی بوشهر 1000 مگاوات به مجموعه انرژی تولیدی ایران وارد می کند. ظرفیت کل نیروگاه های ایران 27500 مگاوات است. این شاخص علاوه بر بوشهر، توسط 13 نیروگاه حرارتی دیگر و 5 نیروگاه برق آبی مستقر در خاک ایران تامین می شود. این مقدار کافی نیست. طرف ایرانی علاقه مند به واردات برق است.
تبادل برق میان کشورها به شرط ایجاد یک شبکه سنکرون منطقه ای امکان پذیر است. در حقیقت، این تنظیم تمام ژنراتورها در یک فرکانس و فاز با اتصال بیشتر آنهاست. بدیهی است که هم ظرفیت نیروگاه های مرزی روسیه در جنوب و هم پایگاه فناوری و هم همکاری های از قبل ثابت شده با آذربایجان همه شرایط را برای ایجاد شبکه همزمان با ایران فراهم می کند.
مسکو و تهران با افزایش ترانزیت برق در صورت پیک مصرف در تابستان و زمستان مواجه هستند. در اینجا، منافع طرفین منطبق است و توانایی های آنها مکمل یکدیگر است. از آنجایی که روسیه و ایران مرز زمینی ندارند، به میانجی نیاز است. به گفته طرف ایرانی، دو گزینه در حال بررسی است: آذربایجان یا گرجستان و ارمنستان.
از طریق آذربایجان واقع بینانه تر به نظر می رسد. همکاری روسیه و ایران و همچنین، ایران و آذربایجان برای ایجاد مسیری برای ارسال مستقیم کالا از روسیه به ایران در چارچوب ITC شمال – جنوب افزایش یافته است. طرف روسی برای ساخت بخش راه آهن رشت – آستارا به تهران وام 1.3 میلیارد دلاری اختصاص داده است. آذربایجان و ایران از احداث پایانه باری آستارا و ایجاد زیرساخت های مرزی و گمرکی بر رودخانه آستاراچای خبر دادند. بدیهی است که هم این مسیرها و هم، ارتباط بعدی آنها با سایر بخش های داخل ایران نیازمند برق رسانی اضافی است.
یکی دیگر از وظایف مهم در دستور کار ایران – بهبود کلی پایداری شبکه های انرژی داخلی است. طبیعتاً ادغام شبکه های برق ایران، آذربایجان و روسیه امکان پیشروی در این مسیر را فراهم می کند.
منبع: وستی کافکازا (روسیه) / تحریریه دیپلماسی ایرانی