فقط ۶ سال؛ آخرین فرصت جهان برای جلوگیری از گرمایش شدید زمین

ساعتی شوم که در ارتفاع ۶۲ فوتی بر فراز میدان نمادین یونیون شهر نیویورک قرار دارد، یک نقطه عطف هشدار دهنده را پشت سر می‌گذارد. این ساعت آب و هوا نام دارد که زمان باقی مانده جهان را برای جلوگیری از بدتر شدن تغییرات آب و هوایی می‌شمارد.
 

همان طور که تابستان امسال تجربه کردیم، وضعیت آب و هوا واقعاً بد است. بر اساس داده‌های موجود، جهان در آغاز این ماه، گرم‌ترین هفته خود را تجربه کرد و موج گرما همچنان رکورد‌های محلی را در نیمکره شمالی می‌شکند.
 

امروزه سیاره زمین حدود ۱.۱ درجه سانتی‌گراد گرمتر از قبل از انقلاب صنعتی است که این اتفاق به خاطر انتشار دی اکسید کربن ناشی از سوزاندن سوخت‌های فسیلی رخ داده است.

این چیزی است که باعث افزایش شدید امواج گرما، آتش‌سوزی‌های جنگلی، طوفان‌ها و بالا آمدن سطح دریا می‌شود.

به همین دلیل است که رهبران جهان توافق کرده اند تا به عنوان بخشی از توافقنامه تاریخی پاریس، از گرم شدن کره زمین بیش از گذشته جلوگیری کنند؛ چرا که هر قدر افزایش دما عواقب خطرناکی به دنبال دارد.
 

ساعت آب و هوا نشان می‌دهد که چقدر زمان برای جلوگیری از انتشار CO۲ و ۱.۵ درجه گرم شدن کره زمین زمان باقی است؛ این ۱.۵ درجه آستانه کلیدی برای اهداف آب و هوای جهانی تحت توافقنامه پاریس است.

اکنون زمان باقی مانده طبق این ساعت کمتر از شش سال است. به عبارت دیگر، اگر مردم به تولید تقریباً همان میزان آلودگی دی اکسید کربن در طول پنج سال آینده ادامه دهند، دیگر نمی‌توانیم تغییرات اقلیمی را به زیر ۱.۵ درجه گرم شدن محدود کنیم.
 

بنیانگذاران ساعت آب و هوا امروز رویداد‌هایی را در پنج قاره برگزار می‌کنند تا توجه را به زمان رو به کاهش باقی مانده جلب کنند و آن را روز اضطراری آب و هوا نامیده اند. 
 
دیروز بهترین روز برای اقدام بوده است؛ اما ما از داده‌های [اقلیمی] برای ایجاد جدول زمانی استفاده می‌کنیم که دولت‌ها و فعالان را قادر می‌سازد تا تغییرات را درخواست کنند. می‌توان راه‌حل‌های مورد نیاز خود را در آن چارچوب زمانی اعمال کرد و زیر ۱.۵ درجه باقی ماند.
 
این ساعت به عنوان یک شکل هنری از فعالیت شروع شد. قرار است این یک نماد باشد. ساعت آب و هوا در ابتدا قرار بود در هفته آب و هوای نیویورک در سال ۲۰۲۰ در میدان یونیون به نمایش درآید، اما برای همیشه جایگزین ساعت ۲۴ ساعته‌ای شد که در سال ۱۹۹۹ به عنوان بخشی از هنری به نام مترونوم رونمایی شد.
 

این ساعت داده‌های موسسه مرکاتور برای تحقیقات در مورد اشعاع جهانی و تغییرات آب و هوایی (MCC) در برلین را منعکس می‌کند. برای تاریخ دقیقی که میانگین دمای جهانی ممکن است به بالای ۱.۵ درجه سانتیگراد برسد، از شمارش معکوس استفاده نمی‌کند؛ بلکه تخمین می‌زند که چقدر زمان باقی مانده تا انسان‌ها آلودگی دی‌اکسید کربن را برای ایجاد حداقل ۱.۵ درجه گرمایش کاهش دهند.

این باعث می‌شود هر دقیقه به ساعت آب و هوا وابسته باشد. صفحه نمایش این ساعت در میدان یونیون همچنین معیار‌های کلیدی را برای "خط نجات" نشان می‌دهد که می‌تواند جهان را در مسیر محدود کردن گرمایش جهانی به ۱.۵ درجه حفظ کند. یکی از خطوط حیاتی به سمت انرژی‌های تجدیدپذیر روی می‌آورد و ساعت به طور دوره‌ای درصد مصرف انرژی جهانی از منابع تجدیدپذیر مانند انرژی باد و خورشید را نشان می‌دهد که این میزان امروزه کمتر از ۱۴ ٪ است.
 
اکنون اقدام لازم است. زیرساخت‌های انرژی و تغییرات ساختاری کاری نیست که ظرف چند ماه انجام شوند. سابین ووس که گروه ویژه مدیریت منابع پایدار و تغییرات جهانی را در شرکت چالش هزاره رهبری می‌کند، گفته است: این چیزی است که سال‌ها طول می‌کشد. حتی اگر زمان زیادی دارید بازهم باید فورا اقدام کنید.