جمعه ۰۲ آذر ۱۴۰۳
بازدید:۷۸۴۲۱
صد آنلاین |فعالیت بدنی تأثیر مستقیمی بر کیفیت زندگی دارد بنابراین باید پیری فعال را در نظر بگیریم.
به گزارش صد آنلاین ، نتایج تحقیقات جدید دانشگاه کمبریج انگلستان نقش حیاتی حفظ فعالیت بدنی در مراحل مختلف زندگی را برجسته کرده است. بر اساس داده‌های حدود ۱۵۰۰ فرد ۶۰ ساله و بالاتر، این مطالعه نشان می‌دهد که کاهش فعالیت بدنی و افزایش بی‌تحرکی با کاهش کیفیت زندگی مرتبط است.
فعالیت بدنی که برای سلامتی مفید است به عنوان فعالیتی تعریف می‌شود که ضربان قلب را تا حد متوسط افزایش می‌دهد. این فعالیت در حال حاضر با کاهش خطرات سلامتی متعدد از جمله بیماری قلبی، سکته مغزی، دیابت و سرطان مرتبط است.
دستورالعمل‌های بهداشتی به بزرگسالان توصیه می‌کند که حداقل ۱۵۰ دقیقه فعالیت بدنی با شدت متوسط یا ۷۵ دقیقه در هفته انجام دهند. این توصیه برای بزرگسالان مسن، شامل کاهش دوره‌های بی‌تحرکی طولانی‌مدت با فعالیت سبک یا حداقل ایستادن است زیرا این موارد مزایای سلامتی منحصربه‌فردی را برای جمعیت مسن‌تر به همراه دارد.
کشف جالب این بود، شرکت‌کنندگانی که سبک زندگی فیزیکی فعال‌تری داشتند و افت زمان کم‌تحرکی در ارزیابی اولیه داشتند، بعدها نمرات کیفیت زندگی بالاتری را نشان دادند. برای مثال، یک ساعت فعال اضافی در روز با افزایش ۰.۰۲ در نمره کیفیت زندگی مرتبط بود.
در مقابل، به ازای هر دقیقه فعالیت بدنی متوسط تا شدید در روز که ۶ سال پس از اولین ارزیابی ثبت شد، نمره کیفیت زندگی ۰.۰۳ کاهش یافت بنابراین، کاهش ۱۵ دقیقه‌ای از چنین فعالیتی در روز به کاهش ۰.۴۵ امتیاز منجر می‌شود.
به همین ترتیب، تشدید رفتار بی‌تحرکی به کیفیت پایین‌تر زندگی کمک می‌کند، به‌طوری‌که هر دقیقه کم تحرکی اضافی در روز ۶ سال پس از ارزیابی اولیه باعث کاهش ۰.۰۱۲ در نمره کیفیت زندگی می‌شود به این معنی که افزایش روزانه ۱۵ دقیقه بی‌تحرکی منجر به کاهش نمره ۰.۱۸ می‌شود.
نتایج مطالعه قبلی نشان داد که افزایش ۰.۱ امتیازی در نمرات کیفیت زندگی با کاهش ۶.۹ درصدی خطر مرگ زودهنگام و ۴.۲ درصد کاهش خطر بستری شدن در بیمارستان همراه است.
محققان در این مطالعه، بر اهمیت حفظ فعالیت بدنی و محدود کردن بی‌تحرکی در تمام مراحل زندگی تاکید کردند با این حال، این توصیه به ویژه برای افراد مسن مناسب است زیرا می‌تواند منجر به بهبود قابل‌توجهی در سلامت جسمی و روانی و در نتیجه کیفیت کلی زندگی شود. افزایش فعالیت بدنی می‌تواند به کاهش درد کمک کند. همچنین قدرت عضلانی را تقویت می‌کند که توانایی مداوم مراقبت از خود را در افراد مسن تسهیل خواهد کرد. علاوه بر این، سبک زندگی فعال و به حداقل رساندن کم‌تحرکی می‌تواند با افسردگی و اضطراب مقابله کند که هر دو ارتباط تنگاتنگی با کیفیت زندگی دارند.
محققان پنج راهکار مانند پیاده‌روی سریع روزانه برای حدود ۲۰ دقیقه، باغبانی، دوچرخه‌سواری، حرکات ورزشی و تنیس برای حفظ فعالیت بدنی در سنین بالاتر پیشنهاد می‌کنند که با توجه به مزایای ثابت شده حفظ یک سبک زندگی فعال، سالمندان باید تلاش کنند تا این فعالیت‌ها را در روال زندگی خود بگنجانند.