شنبه ۰۳ آذر ۱۴۰۳
کسانی که اوضاع فرانسه را دنبال می‌کنند، یک ویدیوی کوتاه را مشاهده کردند که نشان می‌داد یک افسر پلیس یک نوجوان الجزایری – مراکشی الاصل را در جریان گشت زنی دو پلیس با موتورسیکلت از نزدیک می‌کشد. در این راستا بعد از انتشار ویدیوی مذکور ادعاهای اولیه مقامات فرانسوی درخصوص این‌که این جوان تلاش کرده بود نیروی پلیس را زیر بگیرد و این مسئله باعث شده بود نیروی پلیس از خود دفاع کند مردود شد. در این ویدیو آشکارا مشخص است ناهل مرزوقی، جوان کشته شده (17 ساله) هیچ خطری برای پلیس نداشته و پلیس او را به قتل تهدید کرده و سپس تهدید خود را با شلیک مستقیم به سینه او اجرایی کرده است.
این عملیات روشن ترور که شخصی که وظیفه‌اش حمایت از جان مردم و تضمین امنیت افراد و جامعه است آن را مرتکب شده آشکارا نژادپرستی شدید و نهادینه شده مقامات فرانسوی را نشان داد. نژادپرستی که اشکال مختلفی به ویژه در شکل امنیتی دارد و این مسئله‌ای است که اقلیت‌های نژادی و دینی به طور کلی و شهروندان (فرانسوی) مسلمان آمده از شمال آفریقا به صورت ویژه از آن رنج می‌برند و بر تمام ابعاد مختلف زندگی منعکس می‌شود. به گونه‌ای که نمود آن را در سیاست‌های داخلی و خارجی و نیز قوانین مصوبه پارلمان و احکام صادره از قوه قضائیه مشاهده می‌کنیم.
امانوئل مکرون، رئیس جمهوری فرانسه رفتاری از خود نشان داد که برخی کوچک شمردن جنایت صورت گرفته و حوادث بعد از آن دانستند. به این ترتیب که او در کنسرت التون جان، خواننده انگلیسی شرکت کرد و با او در حالی که لبخند به لب داشت عکس یادگاری گرفت. این امر باعث شد برخی روزنامه‌های انگلیس بنویسند در حالی که مکرون با التون جان جشن می‌گرفت، فرانسه در می سوخت.
حادثه قتل به علت عدم اطاعت از دستور ایست هر ساله به شکلی تکرار می‌شود. در این راستا سال گذشته 13 نفر به همین علت کشته شدند. این حادثه بخشی از صحنه‌ای بزرگتر و کلی‌تر است که ایراد و اشکال بزرگ سیاسی را در فرانسه در راستای برخورد با عرب‌ها و سیاهان در نتیجه ذهنیت استعمارگر را نشان می‌دهد. ذهنیتی که تحت شعارهای «دفاع از سکولاریسم» و «آزادی بیان» به چرخش درمی‌آید؛ اما در بیشتر موارد شکلی از نژادپرستی نهادیه شده، اسلام هراسی و زورگویی برتری جویانه اروپایی است که فرانسوی‌ها در برخی موارد به صورت مسالمت آمیز با آن روبه رو می‌شوند (راهپیمایی سفید چند روز پیش) یا انواع اعتراضات خشونت بار که مقامات با خشونت بیشتری با آن مقابله می‌کنند.
رئیس جمهوری الجزایر اخیرا با صدور فرمانی درخصوص احیای بخش حذف شده از سرود ملی که دربردارنده این جمله بود که «ای فرانسه امروز روز حساب است» جنجال برانگیخت. واقعیت این است که فرانسه در سطح رسمی نیز باید خود را مورد محاسبه قرار دهد و به ایده دفتر حقوق بشر سازمان ملل درخصوص این حادثه پاسخ مثبت دهد. به این ترتیب که سخنگوی دفتر سازمان ملل گفت که این حادثه فرصتی است برای این کشور تا با جدیت مشکلات عمیق مربوط به نژادپرستی و تبعیض نژادی در اجرای قانون را حل و فصل کند.