زلنسکی و حقیقت تلخ

نویسنده: یونس السید

 نمی‌دانیم ولودیمیر زلنسکی، رئیس جمهوری اوکراین قبل از اینکه از دنیای بازیگری به دنیای سیاست برود در بازیگری مهارت داشت یا این‌که یک هنرپیشه معمولی به شمار می‌رفت تا به این ترتیب با واقعیت‌های تلخی که وجود دارد روبه رو شود. اما آنچه مسلم است این مسئله است که زلنسکی همچنان به شغل خود در دنیای بازیگری وفادار است بیشتر از آن که بتواند وارد دنیای سیاست، جنگ و چالش‌هایی شود که علی رغم رویارویی با آنها به سرنوشتی اجتناب ناپذیر تبدیل شده است. بنابراین تنقاض‌هایی در رفتار او میان دنیای خیالی که به آن عادت کرده است و واقعیت تکان دهنده‌ای که در آن زندگی می‌کند، بروز می‌کند. به این ترتیب که می خواهد روسیه را شکست دهد. او چگونه می خواهد روسیه را شکست دهد؟

نمی‌دانیم که آیا زلنسکی می‌دانست جهان غرب محاسبات و منافع خود را دارد و تمام این حمایت و هدایا را به خاطر عشق به اوکراین یا ارزش‌های دمکراسی ارائه نمی‌دهد؛ اما روشن است که زلنسکی تحت تاثیر استقبال غرب از اوست و از احیای شوخ طبعی دفن شده در خود خوشحال است تا جایی که پوتین را به سخره گرفته و از او خواسته است شهروندان روس را برای شکست آماده کند. 

این مسئله اما زمان زیادی طول نکشید. به این ترتیب که با کُند شدن حمله اوکراین و ناکام ماندنش در تمامی جبهه‌های اصلی زلنسکی خود را در برابر واقعیتی شوکه کننده دید و آن هم این مسئله که نبرد با روسیه آسان نخواهد بود و پیش بینی‌هایش درخصوص بازپسگیری سریع تمام اراضی تحت سیطره روسیه بر باد رفته است. این امر باعث شد در رویارویی با انتقادها به طبیعت بازیگری خود بازگردد و بگوید که موضوع یک فیلم هالیودی نیست.

حقیقت این است که اکثر پایتخت‌های غربی از جمله پنتاگون انتظار موفقیت ضدحمله اوکراین را نداشتند؛ اما کسانی هستند که هنوز روی ادامه جنگ حساب می کنند تا روسیه را مجبور به مذاکره کنند. حتی سرویس‌های امنیتی انگلیس نیز اکثرا سعی می‌کنند عقب‌نشینی اوکراین را همچون پیشروی نشان دهند برخلاف آنچه خود زلنسکی معتقد است حتی اگر سعی کند با تکرار دروغ‌ها مانند شخصیت گوبلس، بلندگوی تبلیغاتی هیتلر، آنها را باورپذیر کند.

منبع: الخلیج