مسکن کارکنان شهرداری تهران؛ وعده‌ها پشت درهای قرارگاه مانده، حالا مدیر همان قرارگاه راهی صندوق ذخیره شد!

به گزارش خبرنگار شهری صد آنلاین ، قرارگاه مسکن کارکنان شهرداری تهران با هدف ساماندهی وضعیت معیشتی و خانه‌دار کردن نیروهای رسمی و قراردادی تشکیل شد. اما علیرغم وعده‌های متعدد، نتیجه ملموسی از آن پروژه‌ها دیده نمی‌شود. نه طرح‌های ساخت در بافت‌های پیرامونی کلید خوردند، نه طرح‌های تأمین وام کم‌بهره برای پرسنل عملیاتی شدند.

اکنون با انتصاب احتمالی حسین نظری به مدیرعاملی صندوق ذخیره کارکنان، پرسش اساسی پیش‌روی کارکنان شهرداری آن است که:

«آیا قرار است صندوق نیز به سرنوشت قرارگاه دچار شود؟ یعنی جلسات، مصوبه‌ها و گزارش‌های روزمره بدون خروجی مشخص؟»

طبق ماده ۲ اساسنامه صندوق، مأموریت آن تأمین مالی و رفاه کارکنان از طریق سرمایه‌گذاری، وام، سپرده‌گذاری و مشارکت اقتصادی مشروع است، اما این اهداف بدون مدیریت پاسخگو و تجربه زیسته در حوزه واقعی رفاه کارکنان به ثمر نخواهد نشست.

چند سوال از مدیران شهری:

۱. شورای شهر و شخص شهردار تهران، آقای علیرضا زاکانی، تا چه زمانی تأکید بر انتصاب‌های روزمحور و چرخشی را ادامه خواهند داد؟

۲. تا چه زمان کارکنان شهرداری باید بهای تصمیم‌هایی را بدهند که خروجی آن فقط جلسات خبری و تکرار وعده‌ها بوده است؟

۳. آیا قرار است صندوق ذخیره، آخرین امید کارکنان برای بهبود معیشت، نیز در چرخه تصمیم‌های بی‌نتیجه گرفتار شود؟

کارکنان شهرداری تهران امروز بیش از هر چیز نیازمند نتیجه و اعتماد هستند، نه شعار و تغییرات مدیریتی پی‌در‌پی. تجربه قرارگاه مسکن نشان داد که مدیریت بر مبنای گزارش روزانه و بدون برنامه بلندمدت، فقط فرسایش اعتماد می‌آورد. حال قرار است همان مدیر به رأس صندوق رفاهی برود؛ پرسش روشن این است: اگر حاصل سه مسئولیت پیشین، “خانه” برای کارکنان نساخت، چگونه می‌تواند “رفاه مالی” برای آنان بسازد؟