انحصار برنامه‌ریزی اجرایی فرهنگی شهرداری تهران، عامل انفعال مناطق و سازمان‌ها شده است

به گزارش خبرنگار شهری صد آنلاین، در پی بررسی‌های تحلیلی اخیر، این نگرانی جدی مطرح شده است که تمرکز بیش از حد و انحصارگرایانه مدیران کل معاونت اجتماعی شهرداری تهران در فرآیند برنامه‌ریزی و اجرای کلان برنامه‌های فرهنگی شهر، منجر به تضعیف و انفعال ساختارهای فعال شهرداری در مناطق و سازمان‌های تابعه شده است. این رویه، که به جای تفویض اختیار و استفاده از ظرفیت‌های محلی، مسیر تمرکز تصمیم‌گیری را تقویت می‌کند، نه تنها کارآمدی را کاهش داده بلکه خلاقیت و تعهد ساختارهای پایین‌دستی را نیز به چالش کشیده است.

متخصصان حکمرانی شهری معتقدند که این تمرکز، یک اشتباه ساختاری است. نقش اصلی مدیران سطح کلان در معاونت‌ها باید صرفاً سیاست‌گذاری، تعیین چارچوب‌ها و تدوین استراتژی‌های کلان فرهنگی شهر باشد.

این چارچوب‌ها باید الهام‌بخش و هدایت‌کننده باشند، نه اینکه تبدیل به دستورالعمل‌های اجرایی متمرکز شوند که امکان بومی‌سازی و انعطاف‌پذیری را از سازمان‌ها و مناطق سلب کنند.

این گزارش تأکید می‌کند که برای دستیابی به یک اکوسیستم فرهنگی پویا در سطح شهر، این مدیران باید از نقش مجری صرف فاصله گرفته و تنها بر نقش سیاست‌گذار ارشد متمرکز شوند. تفویض اختیار به مناطق برای اجرای برنامه‌هایی که در چهارچوب سیاست‌های مصوب قرار دارند، عاملی کلیدی برای فعال‌سازی مجدد و بهره‌وری حداکثری از ظرفیت‌های موجود در بدنه شهرداری تهران است. ادامه روند انحصاری فعلی، ریسک شکست پروژه‌ها و کاهش مشارکت مردمی در برنامه‌های فرهنگی شهر را به شدت افزایش می‌دهد.