این مطالعه نشان داد که هر چه نمره خطر ابتلاء به بیماری قلبی عروقی ۱۰ ساله افراد بالاتر باشد، در تستهای عملکرد شناختی امتیاز بدتری کسب میکنند، و مجموعه زیادی از شواهد نشان میدهد که کنترل سلامت قلب ممکن است به محافظت از سلامت مغز کمک کند.
«جینگ کای وی»، یکی از نویسندگان این مطالعه از دانشگاه کارولینای جنوبی، گفت: «ما میدانیم که بیماریهای قلبی عروقی عوامل خطر مشترک زیادی با زوال شناختی یا زوال عقل دارند. نتایج نشان میدهد که هر ۵ درصد افزایش در امتیاز خطر بیماریهای قلبی عروقی ممکن است با عملکرد شناختی ضعیفتر مرتبط باشد.»
بیماریهای قلبی عروقی شامل بیماریهای قلبی، سکته مغزی، نارسایی قلبی و فشار خون بالا هستند.
مطالعات قبلی ارتباط بین نمرات بالاتر خطر قلبی عروقی و عملکرد شناختی ضعیفتر در افراد مبتلا به بیماریهای قبلی را نشان دادهاند. مطالعه جدید ارتباط بین نمرات خطرات قلبی عروقی و عملکرد شناختی را در یک نمونه بزرگتر از جمعیت عمومی مورد بررسی قرار داد.
«امتیاز خطر فرامینگهام» برای محاسبه خطر ابتلاء به بیماریهای قلبی عروقی در طول ۱۰ سال و در طول زندگی فرد استفاده میشود. این امتیاز با استفاده از سن، جنسیت، نژاد، کلسترول کل، کلسترول خوب HDL، فشار خون سیستولیک (عدد بالا)، اینکه آیا فردی از داروهای کاهش دهنده فشار خون استفاده میکند و اینکه آیا دیابت دارد یا سیگار میکشد، محاسبه میشود.
در این مطالعه، محققان دادههای بررسی ملی سلامت و تغذیه از سال ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۴ را برای ۲۲۵۴ بزرگسال ۶۰ ساله و بالاتر که قبلاً مبتلا به بیماری قلبی عروقی تشخیص داده نشده بودند، تجزیه و تحلیل کردند. محققان با استفاده از دادههای گزارش شده از طریق پرسشنامهها و آزمایشهای خون برای سطوح کلسترول، گلوکز و هموگلوبین A ۱ C، امتیاز خطر فرامینگهام ۱۰ ساله را برای شرکتکنندگان محاسبه کردند. فشار خون نیز گرفته و میانگین گرفته شد. سپس امتیازات ریسک به عنوان کم، متوسط یا زیاد طبقه بندی شدند.
عملکرد شناختی با استفاده از سه آزمون اندازهگیری شد: کنسرسیوم ایجاد رجیستری برای بیماری آلزایمر با فهرست کلمات، تست جایگزینی نماد دیجیتال و تست تسلط بر نام حیوانات.
شرکتکنندگانی که نمرات خطر فرامینگهام متوسط و بالا داشتند، نمرات شناختی پایینتری نسبت به افرادی که نمرات خطر قلبی عروقی پایینی داشتند، کسب کردند. با افزایش نمرات فرامینگهام، نمرات کلی آزمون شناختی کاهش یافت.
کای وی گفت: یافتهها ممکن است نشان دهد که کاهش عوامل خطر قلبی عروقی میتواند یک راهکار برای جلوگیری از زوال شناختی باشد.