پهپاد رزمی چین ها رونمایی شد/ نمایش قدرت در آسمان

به گزارش صد آنلاین ، این پهپاد که به‌طور موقت «جنگنده‌ی برتری هوایی بدون سرنشین» (UASF) نام‌گذاری شده، از نظر اندازه و عملکرد با جنگنده‌ی J-10 چین برابری می‌کند. طراحی بدون دم و پنهان‌کار آن نشان می‌دهد که ممکن است این پرنده‌ی رزمی یا عملیاتی شده باشد یا در آستانه‌ی پرواز قرار داشته باشد.

در کنار این مدل، پهپاد نوع A نیز به نمایش درآمد؛ نمونه‌ای کوچک‌تر با طراحی متفاوت که نشان‌دهنده‌ی تمرکز چین بر توسعه‌ی سامانه‌های رزمی پیشرفته و احتمالاً خودکار است.

طراحی و قابلیت‌ها

پهپاد نوع B با بال دلتا اصلاح‌شده، چین برجسته و ورودی‌های جانبی موتور، شباهت زیادی به جنگنده‌های پنهان‌کار مدرن دارد و احتمالاً از قابلیت‌های مافوق صوت برخوردار است. نازل‌های دندانه‌دار و امتداد لبه‌های عقب نیز با اصول طراحی رادارگریز هم‌خوانی دارند.

در بخش دماغه، حسگر الکترواپتیکی نصب شده که مشابه سامانه‌ی هدف‌گیری EOTS در جنگنده‌ی F-35 است؛ نشانه‌ای از تمرکز بر هدف‌گیری دقیق و آگاهی موقعیتی بالا. همچنین، محفظه‌های داخلی تسلیحات که از نمای زیرین قابل مشاهده‌اند، امکان حمل محموله‌ی قابل توجهی را در عین حفظ سطح مقطع راداری پایین فراهم می‌کنند.

ترکیب این ویژگی‌ها نشان می‌دهد که پهپاد نوع B نه‌تنها برای مأموریت‌های ضربتی، بلکه برای نبردهای مستقیم هوایی نیز طراحی شده است؛ با تعادلی میان سرعت، قدرت و پنهان‌کاری که برای جنگ‌های هوایی مدرن حیاتی است.

مقایسه با توسعه‌های جهانی

رویکرد چین در توسعه‌ی UCAVها تفاوت قابل توجهی با راهبرد ایالات متحده دارد. در حالی که ارتش آمریکا بر طراحی هواگردهای رزمی مشارکتی (CCA) تمرکز کرده—که در کنار جنگنده‌های سرنشین‌دار عمل می‌کنند—چین به‌دنبال ساخت پهپادهای مستقل با عملکرد بالا است.

آمریکا بیشتر به سمت طراحی‌های کم‌هزینه با قابلیت همکاری رفته، در حالی که چین پهپادهایی را توسعه می‌دهد که توانایی انجام مأموریت‌های خودکار و مستقل را دارند. پهپاد نوع B نمونه‌ی بارز این رویکرد است.

در این میان، پهپاد Bayraktar Kizilelma ترکیه نیز وارد مقایسه شده است. اگرچه شباهت‌هایی با UCAVهای چین دارد، اما تمرکز آن بیشتر بر عملکرد بالا است، در حالی که چین اولویت را به پنهان‌کاری و ظرفیت حمل بار داده است. این تفاوت‌ها، بازتابی از اولویت‌های راهبردی و توانایی‌های فناورانه‌ی متفاوت کشورهاست.

پیامدهای آینده

ظهور پهپاد نوع B چین، پرسش‌هایی جدی درباره آینده‌ی نبردهای هوایی مطرح کرده است. در صورت عملیاتی شدن، این پهپاد می‌تواند توازن قدرت در آسمان را تغییر دهد و به ابزاری قدرتمند برای عملیات‌های دفاعی و تهاجمی بدل شود.

فراتر از توانایی‌های فعلی، این پهپاد نماد روندی گسترده‌تر در فناوری نظامی است: نقش روزافزون سامانه‌های بدون سرنشین در میدان‌های نبرد. قابلیت انجام مأموریت‌های خودکار یا همکاری با هواگردهای سرنشین‌دار، افق‌های تازه‌ای را برای راهبردهای نظامی می‌گشاید.

با ادامه‌ی توسعه‌ی UCAVها توسط چین، سایر کشورها نیز ناگزیر خواهند بود راهبردهای خود را بازنگری کنند. رقابت در حوزه‌ی نبرد هوایی بدون سرنشین به‌طور فزاینده‌ای شدت خواهد گرفت و پیامدهای مهمی برای دینامیک نظامی جهانی به همراه خواهد داشت.

در حالی که پهپاد نوع B همچنان در کانون توجه قرار دارد، نقش نهایی و قابلیت‌های آن هنوز مشخص نیست. آیا این فناوری آغازگر عصر جدیدی در نبرد هوایی خواهد بود، یا تنها سکوی پرتابی برای سامانه‌های پیشرفته‌تر آینده است؟ پاسخ به این پرسش‌ها، مسیر آینده‌ی هوانوردی نظامی را رقم خواهد زد./جوان آنلاین