دو حسرت بزرگ بر دل این پرسپولیسی پس از خداحافظی

محسن ربیع‌خواه در گفت‌وگویی در خصوص خداحافظی از فوتبال که امروز اعلام کرد، اظهار داشت: به هر حال هر کسی که یک روزی فوتبال را آغاز می‌کند یک روز هم باید به خداحافظی فکر کند. از فوتبال خسته نشده‌ام با خودم گفتم دیگر بس است و به همین دلیل احساس کردم که باید فوتبال را کنار بگذارم اما تصمیم دارم در آینده در پست‌های دیگری حضور داشته باشم. 

وی درباره اینکه خداحافظی از فوتبال برایش سخت بود، افزود: قطعاً خداحافظی کردن سخت است چرا که یک عمر فوتبال بازی می‌کنی و خداحافظی سخت است. قطعاً دلم برای فوتبال بازی کردن تنگ می‌شود اما به دنبال این هستم تا به مربیگری بپردازم و حضورم در فوتبال را در جهت دیگری ادامه دهم. 

ربیع‌خواه در پاسخ به این سؤال که در فوتبال به چه چیزی نرسیده‌ای و برایت حسرت شد، گفت: هر فوتبالیستی دوست دارد یک روز پیراهن تیم ملی فوتبال کشورش را بپوشد اما این اتفاق برای من رخ نداد و حسرت آن تا همیشه با من است. قهرمان نشدن در آسیا هم حسرت بزرگی است که برای من وجود دارد چرا که تا یک قدمی آن رفتم اما به آن نرسیدم.

بازیکن پیشین پرسپولیس درباره اینکه اتفاقات تلخ و شیرین او در فوتبال چه بوده است، ادامه داد: تلخ‌ترین اتفاقات برای من زمانی بود که می‌باختیم البته مصدومیتی که داشتم هم جزو تلخ‌ترین اتفاقات زندگی من بود. در کل از دوران فوتبالم راضی هستم به خیلی چیزهایی که می‌خواستم رسیدم و اینکه همه تلاشم را کردم و کم نگذاشتم. 

وی در مورد اینکه بهترین مربی دوران فوتبال او چه کسی بوده است، اظهار داشت: من مربیان زیادی داشتم و هشت سال با مربیان خارجی کار کردم. اگر بخواهم اسم از کسی ببرم در حق بقیه اجحاف خواهد شد اما دوست دارم اسم حاج حسن صالح‌پور مربی مدرسه فوتبالم را بگویم که نقش زیادی در فوتبال بازی کردن من داشت و هنوز هم از او مشورت می‌گیرم. 

ربیع‌خواه در پایان خاطرنشان کرد: در حال حاضر دورنمایی برای مربیگری‌ام ندارم اما هدفم این است که به جوانان کمک کنم تا آنهایی که عاشق فوتبال هستند دیده شوند.