گیاهی که مغز های کوچک را رشد می دهد/رفع عقب ماندگی و اتیسم کودکان و باز کردن مویرگ های بسته شده

پیامبر می فرمایند که:

مَن أکَلَ السَّدابَ ونامَ عَلَیهِ؛ أمِنَ مِنَ الدُّوارِ وذاتِ الجَنبِ. هر کس سُداب بخورد و بر آن بخوابد، از سرگیجه و ذات الجنب، ایمن باشد.

طبع سداب گرم و خشك است، طعام بگوارد و بادها بشكند. بلغم ببرد. لكن آب پشت بخشکاند، و هركه (بسيار) خورد خون سوخته انگيزد و شهوت ببرد.
اگر برگ او به كار دارد همچنين قضيب سست كند.

اگر كسى مار گزيده بود برگ سداب و برگ انجير و مغز گردكان كهنه هر سه به هم بكوبند و بخورند زهر برو كار نكند، و به جاى ترياق باشد.
اگر چوب سداب بر مصروع آویزان کنند بهتر شود.
و اگر سداب پس از سير بخورند بوى سير از بین ببرد.
چنانچه تخم سداب بخورند سستى‏ ببرد و لقوه و بادهاى سخت بنشاند.

اگر تخم سداب با روغن زيت بريان كنند (و با انگنبين معجون كنند) و هر روزى از آن يك مثقال بخورند سستى و لقوه و بادها (ى) زشت ببرد و پيوسته به كار دارند.
و اگر آب سداب در بينى بریزند درد شقيقه ببرد.
آب سداب و مويز سياه بكوبند و اندر دندان گيرند درد دندان در ساعت بنشاند.
اگر آب سداب و آب گشنيز به هم بجوشانند و به چشم اندر كشند شب كورى ببرد، اگرچه ده ساله باشد.