تفرجگاه ائل گلی یا شاه گلی | الماسی درخشنده در قلب تبریز +ویدئو

در زمان قاجار اطراف استخر مسیرهای عبورومرور ساختند. در این زمان بود که درخت‌های تبریزی، بید مجنون و اطلسی دور ائل گلی کاشتند. این‌طور بود که شاه استخرها شکوه و زیبایی جدیدی به خودش دید. حالا دیگر هوای اطراف استخر هم تازه‌تر شده بود.

می‌گویند هرجا که آب باشد، آبادی هم هست. این روزها که همه‌جا آباد شده است، هرجا که خوش‌آب‌وهوا باشد، محلی تفریح می‌شود. بروبیای استخر ایل گلی و زیبایی‌اش هم مردم را به‌سمت خودش کشید. سرانجام پهلوی‌ها آن را به شهرداری تبریز واگذار کردند و این استخر محل تفریح شاهانه مردم شد. استخر ائل گلی شد تفرجگاه ایل گلی. دستور اولین تعمیر و زیباسازی را آقای سید باقر کاظمی داد. رسیدگی به فضای سبز استخر هم با دستور ایشان بود. آقای کاظمی استان‌دار آذربایجان شرقی بودند و ایشان را به اسم مهذب الدوله هم می‌شناختند.

گل‌کاری و بازسازی استخر در سال ۱۳۶۷ آن را کوچک‌تر کرد و امروز ابعاد استخر ۲۰۰×۲۰۰ متر مربع است. استخر دیگر مثل قبل‌ترها عمیق نیست و کمترین و بیشترین عمق آن به ۳ و ۶ متر می‌رسد. تفرجگاه ایل گلی تبریز ثبت ملی هم شده است.

در زمان حکومت سلطان یعقوب آق‌قویونلو، در قلب شاه گلی بنایی خشتی ساختند و اسمش را هم گذاشتند کاخ ائل گلی. کاخ شاه گلی در زمان قاجارها به‌دستور قهرمان میرزا (شهردار وقت تبریز) تکمیل‌تر شد. همان موقع بود که شاه گلی تبدیل شد به تفرجگاه آقازاده‌های قجری. بخشی از این ساختمان در سال ۱۳۴۶ به‌خاطر رطوبت، فرسودگی و مصالح بی‌کیفیت فرو ریخت؛ اما شهرداری تبریز ۳ سال بعد به‌جای آن یک بنای ۸ضلعی جدید و ۲طبقه ساخت.

این بنا شبیه شبه‌جزیره به نظر می‌آید و زیبایی خاصی دارد. به این بنا کلاه‌فرنگی می‌گفتند، عمارت کلاه‌فرنگی. برای رسیدن به کلاه‌فرنگی مسیری در ضلع جنوبی استخر هست. دو طرف این مسیر را با گل‌های رنگارنگ به‌زیبایی، گل‌کاری کرده‌اند. این روزها بنای کلاه‌فرنگی را تالار پذیرایی گردشگرها کرده‌اند. زمستان که باشد آبِ روی استخر یخ می‌بندد. تصور کنید! انگار شما به‌سمت تالاری می‌روید که آن را روی یخ بنا کرده‌اند. اینجاست که اگر گوشی یا دوربین همراهتان نباشد، ضرر می‌کنید.