به گزارش صد آنلاین، فاطمه که به دلیل خشونتهای مکرر همسرش از او جدا شده و درخواست طلاق داده بود، در حالی جان باخت که ماهها پیش از این فاجعه، خطر را پیشبینی کرده بود. این واقعه در شرایطی رخ داد که او همراه فرزند خردسالش زندگی میکرد و دو فرزند دیگرش نیز بهدلیل ناامنی محیط خانه، به تهران نقل مکان کرده بودند.
چرخهٔ خشونت؛ از مادر تا دختر
غمانگیزتر آنکه خانوادهٔ برخورداری پیشتر نیز قربانی خشونت خانوادگی شده بودند: مادر فاطمه چند سال پیش بهدست پسر معتاد خانواده به قتل رسیده بود. این تکرار فاجعه در یک خانواده، گواهی بر نبود سازوکارهای مؤثر برای پیشگیری و مداخله در موارد خشونت، حتی پس از گزارشهای مکرر است. سیستم قضایی و نهادهای اجتماعی نه تنها نتوانستهاند از قربانیان محافظت کنند، بلکه گاه با تأخیر در رسیدگی به درخواستهای طلاق یا صدور حکمهای نامتناسب، عملاً به تداوم چرخهٔ خشونت دامن زدهاند.
سکوت قانون و مسئولیت جامعه
گرچه قانون «حفظ کرامت و تأمین امنیت بانوان در برابر خشونت» در سال ۱۴۰۰ تصویب شد، اما فقدان ضمانتهای اجرایی، آموزش نیروی انتظامی و قضات، و نبود خانههای امن کافی، عملاً آن را به متن بیاثری تبدیل کرده است. از سوی دیگر، نگرشهای سنتی که طلاق را «ننگ» میدانند یا خشونت خانگی را «امری خصوصی» قلمداد میکنند، باعث سکوت بسیاری از قربانیان میشود. حتی زمانی مانند فاطمه که جرأت شکستن این سکوت را پیدا میکنند، سیستم از آنها حمایت کافی نمیکند./حادثه 24