به گزارش صد آنلاین، در این پرونده، نکات زیر قابل توجه است:
اقرار متهم: متهم به قتل عمدی اعتراف کرده است. در فقه اسلامی، اقرار یکی از راههای اثبات جرم است و در صورت تحقق شرایط، میتواند مبنای صدور حکم قصاص قرار گیرد.
درخواست اولیای دم: خانواده مقتول بهصراحت خواستار قصاص شدهاند و از مصالحه خودداری کردهاند. در چنین مواردی، حق قصاص از آن اولیای دم است و دادگاه نمیتواند بدون رضایت آنان حکم به مجازات دیگری دهد.
ادعای دفاع از خواهر: متهم ادعا کرده که به دلیل حمایت از خواهرش که تحت آزار همسرش بوده، مرتکب قتل شده است. در فقه اسلامی، دفاع از نفس یا ناموس در صورت وجود خطر قریبالوقوع و تناسب دفاع با حمله، میتواند به عنوان عامل تبرئه یا تخفیف مجازات مطرح شود. اما در این مورد، با توجه به اینکه خواهر متهم پیش از حادثه به خانه پدری رفته بود و خطری فوری متوجه او نبود، ادعای دفاع مشروع ممکن است از سوی دادگاه پذیرفته نشود.
مصرف الکل توسط متهم: متهم به حالت مستی اشاره کرده است. در فقه اسلامی، مستی عمدی (ناشی از مصرف اختیاری الکل) نه تنها موجب تخفیف مجازات نمیشود، بلکه ممکن است به عنوان عاملی aggravating در نظر گرفته شود، زیرا مصرف الکل خود جرم است.
پشیمانی و درخواست بخشش: متهم ابراز پشیمانی کرده و از اولیای دم طلب بخشش دارد. با این حال، در حقوق ایران، پشیمانی متهم بهتنهایی نمیتواند مانع اجرای قصاص شود، مگر با رضایت اولیای دم.
با توجه به اقرار متهم، اصرار خانواده مقتول بر قصاص، و عدم وجود ادله کافی برای اثبات دفاع مشروع یا عوامل تخفیفدهنده (مانند خطای غیرعمدی)، به احتمال زیاد دادگاه حکم به قصاص متهم خواهد داد. البته قضات ممکن است با استناد به شرایط خاص پرونده (مانند اختلافات خانوادگی پیشین یا وضعیت روانی متهم) تلاش کنند اولیای دم را به مصالحه یا دریافت دیه ترغیب کنند، اما در نهایت، اگر خانواده مقتول بر اجرای قصاص اصرار داشته باشند، دادگاه ناچار به پذیرش درخواست آنان است./حادثه 24