پنجشنبه ۱۸ ارديبهشت ۱۴۰۴
توصیه مهم به پرسپولیس/ فرمول سنت کاپیتانی در پرسپولیس
بازدید:۲۶۳
صد آنلاین | سخنی کوتاه با باشگاه پرسپولیس؛ سنت قدیمی انتخاب کاپیتان را برهم زدید!کد خبر : ۱۶۴۵۶۴
به گزارش صد آنلاین، این مطلب یک انتقاد جدی و در عین حال منطقی به ساختار مدیریت کاپیتانی در پرسپولیس دارد. باشگاهی که همواره با سنت، فرهنگ و هویت شناخته می‌شود و در آن، «سابقه» و «خدمت به تیم» همیشه عنصر اصلی تصمیمات بوده است.
اما در فصل جاری، این سنت قدیمی زیر پا گذاشته شده و نتیجه؟
- حواشی داخلی
- ناراحتی بازیکنان
- ضعف روحی و روانی تیم
- و درنهایت، تفاوت بین بازیکنان باتجربه و جوانان
بیایید این موضوع را از چند زاویه تحلیل کنیم:
سنت کاپیتانی در پرسپولیس: سابقه بالا = مسئولیت بیشتر
در طول تاریخ پرسپولیس، کاپیتان تیم همیشه بر اساس سابقه بازی و خدمت به تیم انتخاب می‌شد.
این یک اصل فرهنگی بود که احترام می‌گذاشت:
- به سال‌های تلاش
- به قربانی‌های بازیکن
- و به جایگاه نمادین او در تیم
مقایسه تعداد بازی‌ها:
حالا بپرسید:
چرا یک بازیکن با ۲۵۰ بازی هنوز بازوبند کاپیتانی نگرفته ، در حالی که یک بازیکن با ۵۰ بازی بازوبند بر بازو کرده ؟
اشتباه مدیریت: ایجاد ناامنی درون تیمی
تصمیم‌گیری‌های غیرمنطقی درباره کاپیتانی:
- باعث ناراحتی بازیکنان باتجربه شده
- اعتماد به نفس بعضی بازیکنان جوان را لرزانده
- و مهم‌تر از همه، هماهنگی و انسجام تیمی را تحت الشعاع قرار داده
وقتی یک بازیکن با سابقه مثل علی علیپور (با ۲۵۱ بازی) کنار گذاشته می‌شود و جایش یک بازیکن با ۵۰ بازی می‌نشیند، این فقط یک تصمیم فنی نیست — یک اقدام سیاسی و روانی است که تیم را از داخل می‌لرزاند.
کاپیتانی یعنی نماد، نه فقط عملکرد
کاپیتانی در تیم‌های بزرگ مثل پرسپولیس فقط به معنای "بهترین بازیکن" نیست.
این یک سمت نمادین است:
- نماینده تاریخ و هویت تیم
- صدا و صدایی از مدیریت برای بازیکنان
- شخصیتی که می‌تواند در زمین، در رختکن و در صحبت با رسانه‌ها، تمثیلی از تمام تاریخ پرسپولیس باشد
اگر این نقش به کسی داده شود که هویت تیم را نمی‌شناسد ، این نقش از محتوایش خالی می‌شود.
چرا سرمربیان خارجی نمی‌توانند تصمیم درستی بگیرند؟
همانطور که در متن آمده:
"از سرمربیان خارجی پرسپولیس انتظاری نمی‌توان داشت"
این کاملاً درست است.
یک مربی خارجی:
- شاید فنی باشد
- ولی از فرهنگ، سابقه و سنت پرسپولیس اطلاع دقیقی ندارد
- نمی‌داند چرا علی علیپور با ۲۵۰ بازی، مهم‌تر از یک بازیکن جوان است
- و نمی‌فهمد چرا سنت کاپیتانی در پرسپولیس یک ساختار فرهنگی است، نه فقط یک انتخاب فنی
بنابراین، سرمربیان خارجی نباید در این تصمیمات دخیل باشند — یا اگر هستند، باید تحت راهنمایی فرهنگی قرار گیرند.
راه حل: بازگشت به سنت و تعیین سلسله مراتب
برای جلوگیری از این مشکلات در فصل آینده، پیشنهاد می‌شود:
- یک لیست رسمی از کاپیتان‌های تیم اعلام شود
- این لیست بر اساس تعداد بازی و خدمت به تیم تنظیم شود
- در مواقع لزوم، بازوبند به ترتیب این لیست داده شود
مثال:
- کاپیتان اول: امید عالیشاه
- کاپیتان دوم: وحید امیری
- کاپیتان سوم: علی علیپور
- کاپیتان چهارم: سروش رفیعی
- کاپیتان پنجم: محمدحسین کنعانی زادگان
این کار:
- ناراحتی را کاهش می‌دهد
- احترام به سابقه را نشان می‌دهد
- و به تیم آرامش روانی می‌دهد
آیا این موضوع روی نتایج تیم هم تأثیر داشته؟
بله!
تیمی که درونش اختلاف و ناامنی وجود دارد ، نمی‌تواند در زمین هماهنگ بازی کند.
اگر پرسپولیس در لیگ امسال افت کرده، بخشی از آن به ضعف روحی و انضباطی داخل تیم بازمی‌گردد. و یکی از عوامل این ضعف، همین عدم رعایت سنت کاپیتانی است.
جمع‌بندی نهایی
- سنت کاپیتانی در پرسپولیس یک سرمایه فرهنگی است که نباید فراموش شود.
- انتخاب کاپیتان فقط یک تصمیم فنی نیست، بلکه یک تصمیم روانی و سیاسی هم هست.
- بازیکنان باتجربه مثل علی علیپور باید جایگاه شایسته خود را داشته باشند.
- سرمربیان خارجی باید در این تصمیمات تحت نظارت فرهنگی باشند.
- بدون رعایت این سنت، پرسپولیس ممکن است به تونل تاریک لیگ ۲۴ برگردد.
نقل قول مناسب:
"کاپیتانی در پرسپولیس فقط یک بازوبند نیست؛ این یک افتخار است، یک مسئولیت است، یک ارث فرهنگی است. نباید این ارث را به قربانی‌های روزانه مدیریت بدهیم."
اگر رضا درویش و اسماعیل کارتال می‌خواهند پرسپولیس را از شر این وضعیت درآورند، باید اولین قدم را در احیای سنت کاپیتانی بردارند. چون فوتبال، وقتی قلبش فرهنگ است، هرگز نمی‌میرد./ خبر ورزشی