به گزارش صد آنلاین، وقفه اخیر در مذاکرات از سوی میانجیگران عمانی "فنی و جزئی" توصیف شده است. مقامات ایرانی و آمریکایی نیز شکست رسمی را تأیید نکردهاند.
این وقفه احتمالاً ناشی از بازبینی رویکرد آمریکا برای تنظیم مجدد خطوط مذاکره، بررسی سناریوها، یا حل اختلافات داخلی در دولت ترامپ است. تغییرات اخیر در تیم امنیت ملی (مانند برکناری مایک والتز) نیز ممکن است جهتگیری واشنگتن را تحت تأثیر قرار دهد.
رژیم صهیونیستی با اعزام مقامات امنیتی به واشنگتن، تلاش کرده تا روند گفتگوها را مختل کند، اما این اقدامات تاکنون تأثیر محسوسی نداشته است.
در داخل آمریکا، انتصاب چهرههای تندرویی مانند مارکو روبیو (از سناتورهای ضدایرانی) ممکن است نشاندهنده تلاش برای نمایش موضع سختگیرانه باشد، اما تجربه گذشته نشان میدهد واقعیتهای میدانی و مقاومت ایران، نهایتاً واشنگتن را به سمت واقعگرایی سوق میدهد.
۱. شرایط دستیابی به توافق عادلانه:
به باور کارشناسان، در صورت کنار گذاشتن "توهمات حداکثری" توسط آمریکا (مانند فشار برای تمدید محدودیتهای فنی غیرمنطقی یا تأثیرپذیری از طرفهای ثالث)، امکان توافق وجود دارد.
ایران بارها بر آمادگی برای گفتگوی سازنده در چارچوب منافع ملی تأکید کرده و نشان داده با موضعی مبتنی بر عزت و حکمت وارد مذاکرات شده است.
۲. سناریوهای محتمل:
توافق مشروط: آمریکا ممکن است در ازای پذیرش غنیسازی صلحآمیز ایران تحت نظارت بینالمللی، خواستار تمدید محدودیتهای فنی شود. با این حال، ایران پیشتر چنین پیشنهادهایی را با پاسخ کارشناسی و حقوقی رد کرده است.
تشدید تنشها: اگر تندروهای آمریکایی و نفوذ رژیم صهیونیستی غالب شود، احتمال بنبست موقت افزایش مییابد، اما به دلیل هزینههای بالا برای طرفین، این سناریو کمتر محتمل است.
گزارشها و شواهد موجود حاکی از فروپاشی مذاکرات نیست، بلکه نشان میدهد این وقفه بخشی از فرآیند پیچیده چانهزنی دیپلماتیک است.
موفقیت نهایی مذاکرات به دو عامل کلیدی وابسته است:
انعطافپذیری آمریکا در فاصله گرفتن از خواستههای غیرواقعی و فشارهای بیرونی.
تداوم رویکرد واقعگرایانه ایران در حفظ حقوق هستهای و همزمان، نشان دادن تعهد به همکاری بینالمللی.
در مجموع، اگرچه چالشهای سیاسی در مسیر توافق وجود دارد، اما فضای فعلی بیشتر به سمت تعدیل مواضع و نه فروپاشی کامل، پیش میرو
منبع: جروزالم پست