اردوغان و ترامپ تلفنی درباره سوریه صحبت کردند

به گزارش صد آنلاین،  این گفتگو که بر موضوعاتی مانند سوریه، اوکراین و بحران غزه متمرکز بود، چندین نکته کلیدی را برجسته میکند:

۱. مواضع مشترک و اختلافات احتمالی

• سوریه: ترکیه و آمریکا در مورد حضور گروههای کرد در سوریه اختلاف نظر دارند. ترکیه این گروهها را تهدیدی برای امنیت خود میداند، در حالی که آمریکا پیشتر از آنها در مبارزه با داعش حمایت میکرد. این موضوع ممکن است به عنوان یکی از چالشهای اصلی در همکاریهای آتی مطرح شود.

• اوکراین: ترامپ با اشاره به «جنگ مضحک اما مرگبار» اوکراین، موضع خود را در انتقاد از مدیریت فعلی این بحران نشان داد. ترکیه نیز به عنوان عضو ناتو که رابطه پیچیدهای با روسیه دارد (مانند خرید سامانههای اس-۴۰۰)، ممکن است نقش میانجیگری را تقویت کند.

۲. بحران غزه و نقش ترکیه

• اردوغان بر تعهد ترکیه به آتشبس در غزه تأکید کرد که همسو با تلاشهای پیشین آنکارا به عنوان حامی فلسطین است. این موضع میتواند جایگاه ترکیه را به عنوان بازیگری مؤثر در حل مناقشات خاورمیانه تقویت کند، هرچند موفقیت آن به هماهنگی با دیگر قدرتهای منطقهای و بینالمللی وابسته است.

۳. دعوتهای متقابل و اهداف سیاسی

• دعوت اردوغان از ترامپ برای سفر به آنکارا و پیشنهاد دیدار در واشنگتن، ممکن است نشاندهنده تمایل به بهبود روابط دو جانبه پس از تنشهای گذشته (مانند پرونده اس-۴۰۰) باشد. از سوی دیگر، ترامپ احتمالاً این گفتگو را فرصتی برای نمایش نقش دیپلماتیک خود در آستانه انتخابات ریاستجمهوری آمریکا میداند.

۴. چشمانداز همکاریها

• همکاری ترکیه و آمریکا در پروندههایی مانند اوکراین یا غزه به توازن قدرتهای جهانی مانند روسیه، ایران و اتحادیه اروپا وابسته است. ترکیه با حفظ رابطه با روسیه و همزمان عضویت در ناتو، در موقعیت منحصربهفردی برای ایفای نقش واسطه قرار دارد، اما این امر نیازمند انعطافپذیری دو طرف است.

۵. واکنشهای منطقهای و بین المللی

• این گفتگو ممکن است واکنشهایی از سوی روسیه (به ویژه در مورد اوکراین) یا ایران (در خصوص سوریه و غزه) به همراه داشته باشد. همچنین، نقش ترکیه به عنوان رقیب منطقهای عربستان سعودی و امارات در بحران غزه نیز قابل توجه است.

نتیجه گیری

این تماس تلفنی بیشتر نمادین به نظر میرسد و موفقیت آن در گرو اقدامات عملی بعدی است. اگرچه ترکیه و آمریکا انگیزههایی برای همکاری دارند، اختلافات تاریخی و رقابتهای ژئوپلیتیکی ممکن است مانع دستیابی به نتایج ملموس شود. با این حال، چنین تعاملاتی میتواند فضایی برای کاهش تنشها و پیشبرد اهداف مشترک در مناطق بحرانی ایجاد کند./ عصر ایران