عجیب از استقلال/ آیا قهرمانی استقلال فقط در فضای مجازی رقم می‌خورد؟

به گزارش صد آنلاین، اما این سؤال مطرح می‌شود: آیا وعده‌های توییتری و هیجان‌زایی در فضای مجازی می‌تواند جایگزین مدیریت عملی و برنامه‌ریزی استراتژیک شود؟ در ادامه به تحلیل این رویکرد می‌پردازیم:

وعده‌های توییتری در برابر واقعیت مالی و سازمانی 

تاجرنیا در طی ۵۲ روز گذشته سری از وعده‌ها را در توییتر منتشر کرده است که شامل موارد زیر می‌شود:
۱. قهرمانی فصل آینده : اعلام شده در ۱۴ اردیبهشت ۱۴۰۴.
۲. برنامه استراتژیک ۳ ساله : شامل روش‌های تأمین درآمدهای پایدار (۸ اردیبهشت).
۳. رفع بدهی‌های ۱۰ ساله : اعلام شده در اسفند ۱۴۰۳.
۴. اجرایی کردن پروژه‌های زیرساختی و فنی : مطرح شده در ۳۰ فروردین ۱۴۰۴.

اما واقعیت این است که:

• بدهی‌های خارجی (مثل ساپینتو، موسیمانه، بوژوویچ) هنوز حل نشده‌اند و باشگاه تحت فشار فیفا قرار دارد.
• عدم ثبات در کادر فنی : تغییرات مکرر سرمربی (از رحمتی تا مجتبی جباری) بی‌ثباتی را تشدید کرده است.
• کمبود منابع مالی : هیچ نشانه‌ای از تأمین بودجه لازم برای جذب بازیکنان جدید دیده نمی‌شود.
• عدم شفافیت در مدیریت : برنامه‌های اعلام شده در توییتر فاقد جزئیات قابل اجرا هستند.

توییتر به عنوان ابزار مدیریتی؛ فایده یا ضرر؟ 

استفاده تاجرنیا از توییتر به عنوان اصلی‌ترین کانال ارتباطی با هواداران، دو وجه دارد:

• نقش مثبت :

  • ایجاد امید در هواداران : توییت‌های او می‌توانند به هواداران استقلال، که سال‌هاست به قهرمانی امید دارند، انگیزه بدهند.
  • همراهی با فرهنگ دیجیتال : در عصر دیجیتال، حضور در فضای مجازی برای ارتباط با جوانان ضروری است.
   

• نقش منفی :

  • ایجاد ناامیدی در بلندمدت : وقتی وعده‌ها عملی نمی‌شوند، هواداران احساس خیانت می‌کنند.
  • کاهش اعتبار باشگاه : تکرار وعده‌های ناتحقق‌یافته مانند «پرداخت بدهی‌ها» و «حل مشکلات حقوقی» باعث می‌شود باشگاه در نظر بین‌المللی فوتبال ناکارآمد جلوه کند.
  • کم‌رنگ کردن مشکلات واقعی : توییتر به عنوان یک ابزار برای «همه‌پوشی» از بحران‌های داخلی استفاده می‌شود.

چالش‌های ساختاری استقلال: فراتر از توییت‌های امیدوارکننده 

استقلال با چالش‌های عمیق‌تری روبرو است که فقط با یک توییت قابل حل نیستند :
۱. مشکلات مالی :

• بدهی‌های انباشته به بازیکنان و مربیان سابق، جریمه‌های فیفا و عدم درآمدزایی پایدار باعث شده است که باشگاه در فقر مالی به سر برود.
• برنامه‌ای مشخص برای جذب سرمایه‌گذار یا فروش بازیکنان کلیدی (مثل مهدی عبدی) وجود ندارد.

۲. عدم ثبات فنی و مدیریتی :

• تغییرات مکرر در سمت سرمربی (احسان حاجی‌صفی، مجتبی جباری، و ممکن است مربی خارجی) عدم برنامه‌ریزی بلندمدت را نشان می‌دهد.
• نبود مدیرعامل دائمی و وابستگی تصمیمات به هلدینگ خلیج فارس (که خود دچار بحران است) این ابهام را ایجاد می‌کند که آیا استقلال یک باشگاه مستقل است یا بخشی از دستگاه سیاسی-اقتصادی بزرگ‌تری؟

۳. شکاف با پیشکسوتان و هواداران :

• انتقادهای علی جباری و سایر پیشکسوتان نشان می‌دهد که استقلال در معرض شکاف عمیق فرهنگی-مدیریتی است.
• انتخاب سخنگویی که به گفته جباری «پرسپولیسی» است، می‌تواند به عنوان نمونه‌ای از «جنسیت‌زدگی» یا حتی «تعصب جناحی» مطرح شود که به جای اتحاد، باعث افزایش فاصله میان هواداران و مدیریت می‌شود.

تجربه ترامپ و خطرات آن برای مدیریت ورزشی 

تاجرنیا به ظاهر از الگوی دونالد ترامپ (اعلام خبر قبل از تصمیم‌گیری رسمی و تمرکز بر هیجان‌زایی) پیروی می‌کند. با این تفاوت که ترامپ حداقل در بسیاری از موارد وعده‌هایش را اجرایی می‌کرد، اما تاجرنیا:

• هنوز نتوانسته است یک برنامه عملیاتی برای فصل آینده را ارائه دهد.
• عدم شفافیت در تصمیم‌گیری و اتکا به «همه‌پوشی» باعث شده است که اعتماد عمومی به مدیریت کاهش یابد.

این رویکرد می‌تواند استقلال را به یک باشگاه «توییتری» تبدیل کند : یعنی قهرمانی فقط در فضای مجازی و با واژه‌های زیبا، نه در زمین واقعی.

راه‌حل‌ها: از توییت به عمل! 

برای اینکه استقلال واقعاً به مسیر قهرمانی بازگردد، باید:
۱. شفافیت مالی : افشای جزئیات بدهی‌ها و برنامه‌های بازپرداخت برای رفع تعلیق فیفا.
۲. استراتژی مشخص فنی : تعیین سرمربی دائمی، شناسایی چهره‌های کلیدی و جذب بازیکنان جوان.
۳. هماهنگی با پیشکسوتان : استفاده از تجربه‌های گذشته (مثل علی دایی یا علی کریمی) برای ساختاردهی تیم و فرهنگ سازی.
۴. ایجاد منبع درآمد پایدار : مانند توسعه آکادمی استقلال، فعال‌سازی حقوق پخش زنده، و جذب سرمایه‌گذاران خصوصی.
۵. کاهش فعالیت‌های رسانه‌ای و تمرکز بر عمل : توقف «فیبر فوتبالی» و توجه به زیرساختارهای واقعی (مانند زمین‌های تمرین، سیستم پزشکی و آمارگیری).

نتیجه‌گیری: قهرمانی فقط با کار واقعی امکان‌پذیر است 

استقلال یک باشگاه با سابقه و هواداران متعهد است، اما قهرمانی فقط با توییت و وعده‌های بی‌پایه محقق نمی‌شود. هواداران نیازمند اثبات عملی از تغییر هستند ، نه فقط اعلامیه‌هایی در فضای مجازی. تاجرنیا باید تصمیم بگیرد:

• آیا می‌خواهد سرپرست یک باشگاه تاریخی باشد که با گذشته خود حساب باز کرده و به سمت آینده حرکت می‌کند؟
• یا می‌خواهد در نقش یک «نویسنده داستان» در فضای مجازی بماند و از مشکلات واقعی فاصله بگیرد؟

اگر مدیران استقلال قصد دارند این تیم را به سوی «نظام‌مندی» سوق دهند، باید از توییت‌های هیجانی به سمت اقدامات عملی حرکت کنند. در غیر این صورت، قهرمانی استقلال فقط در توییت‌ها و خیال‌پردازی‌های مدیران باقی می‌ماند.

منبع : خبرورزشی