نکات کلیدی تحلیل خبر:
علل تغییر سیاست آمریکا:
بنبست طولانی: تلاشهای پیشین دیپلماتیک آمریکا به نتیجه نرسیده و جنگ پس از چهار سال وارد مرحله پیچیدهتری شده است.
فشار داخلی: ناامیدی دونالد ترامپ از عدم دستیابی به توافق سریع، بهویژه با توجه به وعدههای انتخاباتیاش مبنی بر پایان دادن سریع به جنگ، احتمالاً در این تصمیم نقش داشته است.
تغییر استراتژی: واشنگتن ممکن است با کاهش نقش مستقیم خود، تلاش کند طرفین را به ابتکار عمل بیشتر وادار کند یا فشار بینالمللی را به کشورهای دیگر (مانند چین یا ترکیه) منتقل نماید.
پیامدهای احتمالی:
تشدید درگیری: در صورت عدم حضور فعال آمریکا، احتمال افزایش تنشها یا طولانیتر شدن جنگ وجود دارد.
فرصت برای بازیگران جدید: کشورها یا سازمانهای بینالمللی دیگر ممکن است جایگزین ایالات متحده در میانجیگری شوند.
واکنش اوکراین و روسیه: کیف و مسکو باید بین ادامه جنگ یا ارائه طرحهای صلح مشخص بدون واسطهگری قوی آمریکا انتخاب کنند. این ممکن است به اختلافات داخلی در دو کشور نیز دامن بزند.
سیگنالهای سیاسی:
اظهارات ترامپ و معاونش درباره «خستگی از روند صلح» نشاندهنده تمایل به کاهش هزینههای سیاسی و اقتصادی ناشی از جنگ است.
این تصمیم میتواند تلاشی برای بازتعریف نقش آمریکا در مناقشات جهانی و تمرکز بر اولویتهای داخلی باشد.
سناریوهای آتی:
ازسرگیری مذاکرات با فشار غیرمستقیم: آمریکا ممکن است از ابزارهای دیگری مانند تحریمها یا حمایت نظامی محدود برای تاثیرگذاری استفاده کند.
تقسیم مسئولیت: اتحادیه اروپا یا ناتو احتمالاً نقش پررنگتری در میانجیگری ایفا خواهند کرد.
افزایش تنشهای ژئوپلیتیکی: کنارکشی نسبی آمریکا میتواند فضایی برای رقابت قدرتهای دیگر در منطقه ایجاد کند./ تسنیم