به گزارش صد آنلاین، در نیمه اول فصل، استقلال از آرمان رمضانی ، مهرداد محمدی و گوستاوو بلانکو در خط حمله استفاده کرد. در نیمه دوم نیز کوجو ، مسعود جمعه و محمدرضا آزادی فرصت حضور پیدا کردند. اما در کمال تعجب، این ۶ بازیکن تنها توانستند ۴ گل برای استقلال در لیگ برتر به ثمر برسانند.
این آمار نشاندهنده ضعف شدید خط حمله استقلال است و حتی بازیکنانی که انتظار میرفت نقش اصلی گلزنی را بر عهده بگیرند، نتوانستهاند انتظارات را برآورده کنند.
یکی از دلایل اصلی این مشکل، ناهماهنگی شدید بین مهاجمان و خط میانی است. این موضوع به حدی است که حتی رامین رضاییان ، بازیکن خط دفاع استقلال، تقریباً نیمی از گلهای تیم را به تنهایی زده است. این اتفاق نشان میدهد که خط حمله استقلال نه تنها نتوانسته است بهطور مؤثر نقش خود را ایفا کند، بلکه حتی بار گلزنی را به خطوط دیگر سپرده است.
چرخش زیاد ترکیب خط حمله و عدم ثبات در سیستم بازی نیز از دیگر دلایل ناکامی مهاجمان استقلال است. مصدومیتها و تصمیمات مختلف سرمربیان، باعث شده است که هیچ ارتباط مؤثری بین بازیکنان خط حمله و میانی شکل نگیرد. این عدم تعامل، مانع از ایجاد شیمی لازم بین بازیکنان شده و تأثیر مستقیمی بر عملکرد گلزنی تیم گذاشته است.
به نظر نمیرسد که مشکل اصلی استقلال صرفاً به کیفیت پایین مهاجمان مربوط باشد. بلکه، سیستم بازی و مدیریت نادرست منابع انسانی نیز نقش مهمی در این بحران ایفا کردهاند. اگر استقلال بخواهد در بازیهای آینده بهبود یابد، باید به دنبال حل این مشکلات ساختاری باشد.
خط حمله استقلال در این فصل، بهعنوان یکی از ضعیفترین خطوط گلزنی در لیگ برتر شناخته شده است. با وجود استفاده از ۶ بازیکن مختلف، آمار گلزنی این تیم بهشدت ناامیدکننده است. این مشکل نه تنها به کیفیت مهاجمان برمیگردد، بلکه ناشی از ناهماهنگی بین خطوط و عدم ثبات در ترکیب تیم نیز هست. آیا استقلال میتواند در باقی فصل این مشکل را برطرف کند؟ پاسخ این سؤال به تصمیمات آینده سرمربی و مدیران تیم بستگی دارد./ خبر ورزشی