به گزارش صدآنلاین به نقل از خبرآنلاین؛ مقدم بیان کرد که محسن تنابنده (نویسنده و بازیگر سریال) ابتدا یک سوژه اصلی را مطرح میکرد و پس از توافق جمعی، المانهایی مثل شهابسنگ، کمپر ارسطو، ماشین پرنده و سایر موقعیتهای جذاب به داستان اضافه میشد.
این المانها نهتنها هزینهبر بودند، بلکه به زمان زیادی برای طراحی و اجرا نیاز داشتند. به گفته مقدم، امکان نداشت یک هفته پس از نوشتن متن، فیلمبرداری آغاز شود، چرا که هر بخش نیازمند آمادهسازی دقیق بود.
نمونه دیگر: ساخت اتوبوس مسکونی (۶ ماه زمان برد!)
مقدم به عنوان مثال به اتوبوسی اشاره کرد که در سریال به محل زندگی شخصیتها تبدیل شد.
از زمانی که تنابنده ایده "یک اتوبوس قابل سکونت" را مطرح کرد تا زمانی که این وسیله آماده فیلمبرداری شد، حدود ۶ ماه طول کشید.
ابتدا تلاش شد از شرکت واحد اتوبوس اسقاطی خریداری شود، اما به دلیل پیچیدگیهای اداری این طرح عملی نشد.
در نهایت، یک شرکت دیگر اتوبوس را در اختیار تولید قرار داد و پیمان قانع (طراح صحنه) حدود ۲ ماه روی تجهیزات داخلی آن کار کرد.
هزینههای سنگین و توجه به جزئیات
درباره هزینه ساخت کمپر ارسطو و اتوبوس، برخی تخمینها از ۱۰ تا ۳۰ میلیارد تومان حکایت داشت، اما مقدم ترجیح داد وارد جزئیات مالی نشود.
او تأکید کرد که مخاطبان «پایتخت» همیشه انتظار نوآوری و جزئیات منحصربهفرد دارند، مثلاً:
اگر موتوری متعلق به شخصیت رحمت است، باید باکس مخصوص، لباس و طراحی ویژه خود را داشته باشد.
این سطح از دقت در جزئیات در تمام فصلهای «پایتخت» رعایت شده است.
تغییرات مکرر فیلمنامه و تأثیر آن بر زمان تولید
مقدم به فرآیند طولانی نگارش فیلمنامه نیز اشاره کرد:
آرش عباسی (نویسنده) بارها متن را بازنویسی میکرد، اما تنابنده گاهی آنها را تأیید نمیکرد و تغییرات اساسی اعمال میشد.
این بازنویسیهای مکرر باعث شد زمان زیادی صرف شود تا در نهایت به نسخه نهایی برای فیلمبرداری برسند.
جمعبندی: چرا تولید «پایتخت» زمانبر و پرهزینه است؟
خلاقیتهای پیچیده (مثل کمپر ارسطو، ماشین پرنده و اتوبوس مسکونی) نیازمند طراحی و اجرای سفارشی بودند.
تجهیزات و وسایل نقلیه بهصورت اختصاصی برای سریال ساخته یا改装 شدند.
فیلمنامهنویسی دقیق و پرتکرار باعث شد پیشتولید طولانیتر شود.
حساسیت به جزئیات (طراحی لباس، وسایل شخصی بازیگران و دکور) از عوامل افزایش زمان و هزینه بود.
به گفته مقدم، این سطح از دقت و کیفیت دلیل ماندگاری «پایتخت» در ذهن مخاطبان است، اما طبیعی است که چنین پروژهای نمیتواند سریع و کمهزینه تولید شود