جمعه ۰۲ آذر ۱۴۰۳
نویسنده: ایلیا ج.مغنایر
حمله پهپادها به ساختمان کاخ کرملین و انبارهای ذخیره نفت در خاک روسیه تحولی است که طی آن به نظر می‌رسد آمریکا جنگ را به داخل روسیه منتقل می‌کند به جای این‌که آن را در عرصه اوکراین باقی نگه دارد.
رئیس جمهور ولادیمیر پوتین طبیعتا از خطرات تشدید تنش در مواجهه با ایالات متحده آمریکا آگاه است و تردیدی نیست که مسکو می‌داند که گزینه رویارویی مستقیم با واشنگتن جز در صورت وقوع جنگ اتمی مطرح نیست.
چنین سناریویی به هیچ عنوان روی میز قرار ندارد؛ زیرا ضربه‌ای که به مسکو وارد شد فقط به اعتبار روسیه و پرچم این کشور بر فراز کرملین صدمه زد. این امر دال بر این است که هواپیماهای بدون سرنشین از داخل روسیه هدایت شده‌اند در نتیجه این حملات نیازی به پاسخ اتمی ندارد؛ زیرا نقض‌های امنیتی متقابل میان کشورها رخ می‌دهد.
روسیه تنها می‌تواند با بمباران اوکراین پاسخ دهد تا رهبران کی‌یف را از میزان زیان‌هایی آگاه کند که مدیریت نبرد از سوی آمریکا علیه روسیه به آنها وارد می‌کند. همچنین می‌تواند در عرصه‌های دیگر مانند سوریه یا ایران از طریق تحویل سلاح‌های پیشرفته به متحدان خود یا در آمریکای لاتین یا عرصه‌های دیگر به آمریکا پاسخ دهد.
در نتیجه کرملین با حمله به کاخ سفید یا استفاده از سلاح‌های غیرمتعارف پاسخ نخواهد داد. روسیه توانست با ایستادگی و رویارویی‌اش در برابر غرب اختلالی در سیطره هفتاد و پنج ساله آمریکا بر جهان ایجاد کند. مسکو با کمک کشورهای بریکس و چند کشور دیگر که تنوع بخشیدن به گزینه‌های مالی خود را شروع کرده اند ضربه دیگری بر سیطره دلار وارد آورده است.
پیروزی روسیه نه فقط در پیشروی طبیعی نیروهایش در خاک اوکراین بلکه در شکست اهداف آمریکا مبنی بر سرنگون کردن پوتین و ضربه اقتصادی به روسیه نمود می‌یابد.
در نتیجه پیش بینی نمی‌شود مسکو چالش امنیتی آمریکا یعنی حمله به کرملین را به سطح بالاتری از تنش ببرد بلکه ادامه جنگ خود پیامی کافی از سوی روسیه برای ضربه زدن به ائتلاف غرب و وحدت این ائتلاف است.
مشخص نیست اگر جنگ سال‌های بیشتری ادامه یابد، بخش قابل توجهی از خاک اوکراین باقی خواهد ماند یا خیر. این سرنوشت کشورهای کوچکی است که خود را در میانه نبرد دو ابرقدرت قرار می‌دهند.
منبع:الرای کویت