جمعه ۲۹ فروردين ۱۴۰۴
به گزارش صد آنلاین، عبدالقدیر خان که پاکستانی‌ها او را با عنوان پدر دانش هسته‌ای معرفی می‌کنند، در انتقال تکنولوژی و سانتریفیوژ به لیبی موثر بود. این برنامه اتمی لیبی را تحت فشار تحریم‌های سنگین آمریکا قرار داد. قذافی در سال ۱۹۹۹ در گفت‌و‌گو‌های مخفیانه با دولت بیل کلینتون، پیشنهاد داد که سلاح‌های کشتار جمعی خود (WMDs) را کنار بگذارد و تأسیسات خود را برای بازرسی باز کند. پس از حمله آمریکا به افغانستان، قذافی به طور فزاینده‌ای به دنبال عادی سازی روابط با ایالات متحده بود و در ابتدا بر رفع تحریم‌های ایالات متحده بر لیبی تمرکز داشت. رویدادی که در نهایت باعث شد قذافی از سلاح‌های کشتار جمعی و برنامه تسلیحات هسته‌ای خود دست بکشد، پیامی بود که در سال ۲۰۰۱ از رئیس‌جمهور آمریکا جرج دبلیو بوش به قذافی گفت: «یا خود شما سلاح‌های کشتار جمعی‌تان را کنار می‌گذارید، یا ایالات متحده شخصاً آنها را نابود خواهد کرد و همه چیز را بدون هیچ‌گونه مذاکره‌ای از بین خواهد برد.» مقامات لیبی شروع به ملاقات مخفیانه با مقامات انگلیسی، روسیه و ایالات متحده کردند تا رسما این برنامه را از بین ببرند.
در مارس ۲۰۰۳، چند روز قبل از حمله به عراق، فرستادگان شخصی قذافی با جورج دبلیو بوش، ولادیمیر پوتین و تونی بلر در مورد تمایل لیبی برای برچیدن برنامه هسته‌ای خود تماس گرفتند. متعاقباً، به دستور قذافی، مقامات لیبیایی اسناد و جزئیات بیشتر در مورد فعالیت‌های شیمیایی، بیولوژیکی، هسته‌ای و موشک‌های بالستیک لیبی را در اختیار دیپلمات‌های انگلیسی، روسی و آمریکایی قرار دادند. در ۱۹ دسامبر ۲۰۰۳، قذافی یک اعلامیه غافلگیرکننده از قصد خود برای برچیدن برنامه‌های کشتار جمعی در لیبی اعلام کرد.
از مقامات وزارت امور خارجه لیبی نقل شده است که لیبی قطعات هسته‌ای را از دلالان مختلف بازار سیاه خریداری کرده و طرح‌های مختلف سانتریفیوژ‌ها را در اختیار مقامات آمریکایی قرار داده و نام تامین کنندگان خود را اعلام کرده است. لیبی به مقامات روسیه، ایالات متحده و بریتانیا اجازه داد تا از ۱۰ سایت مخفی قبلی و ده‌ها آزمایشگاه و کارخانه نظامی لیبی بازدید کنند تا شواهدی مبنی بر فعالیت‌های مرتبط با چرخه سوخت هسته‌ای و برنامه‌های شیمیایی و موشکی جست‌و‌جو کنند. در ۲۲ ژانویه ۲۰۰۴، هواپیما‌های ترابری نظامی ایالات متحده آمریکا حدود ۵۵۰۰۰ پوند (۲۵۰۰۰ کیلوگرم) اسناد و تجهیزات مربوط به برنامه‌های موشکی هسته‌ای و بالستیک لیبی را به آزمایشگاه ملی اوک ریج (ORNL) در تنسی حمل کردند. در مارس ۲۰۰۴، بیش از ۱۰۰۰ قطعه سانتریفیوژ و موشک اضافی از لیبی خارج شد. تضعیف بازدارندگی موشکی و هسته‌ای لیبی باعث شد، پس از شورش در این کشور در سال ۲۰۱۱ با مداخله ناتو حکومت قذافی سقوط کرد و لیبی به کشوری چند پاره میان گروه‌های نظامی وابسته به چند کشور خارجی تبدیل شود و جنگ داخلی طولانی درگیرد.