ستاره تیم ملی شمشیربازی استقلالی از آب درآمد | درخئاست مهم برای استقلال

جام جهانی شمشیربازی در مادرید برگزار شد و کاپیتان تیم ملی سابر ایران عملکرد بسیار خوبی را به نمایش گذاشت. علی پاکدامن پس از پیروزی مقابل آرون ژیلاگی، قهرمان سه دوره المپیک راهی مرحله یک چهارم نهایی شد ولی در این مرحله مقابل ریکاردو نوچیو از ایتالیا با نتیجه نزدیک ۱۵ بر ۱۴ شکست خورد و شانس کسب مدال را از دست داد.

علی پاکدامن ابتدا در خصوص عملکرد خود در جام جهانی شمشیربازی اظهار داشت: من در دور اول با شمشیربازی از مجارستان روبه‌رو شدم که مدال برنز المپیک و چهار مدال قهرمانی جهان داشت. رنک من ۱۵ و رنک او ۵۰ بود و با یکدیگر مبارزه کردیم. در پایان موفق شدم با نتیجه ۱۵ بر ۸ پیروز شوم. در دیدار دوم با شمشیرباز فرانسوی رقابت کردم که حریفی بسیار خوب و قوی بود. او هم رنک ۲۲ جهان را در اختیار دارد و توانستم این شمشیرباز را نیز شکست دهم.

وی افزود: کار بزرگی انجام دادم که آرون ژیلاگی نفر دوم رنکینگ دنیا و قهرمان سه دوره المپیک را مغلوب کردم. با پیروزی مقابل او به جمع هشت شمشیرباز برتر راه یافتم. با شمشیرباز ایتالیایی مواجه شدم ولی متاسفانه با نتیجه نزدیک ۱۵ بر ۱۴ رقابت را واگذار کردم. بازی خوبی به نمایش گذاشتم و از عملکردم راضی هستم. در نهایت بین ۲۴۷ نفر هفتم شدم.

کاپیتان تیم ملی شمشیربازی سابر تصریح کرد: البته مصدومیت کوچکی در مچ پایم داشتم. این آسیب‌دیدگی به سه هففته پیش و قبل از مسابقات کره جنوبی برمی‌گشت. با این حال توانستم مسابقه بدهم. اگر کمی خوش‌شانس‌تر بودم، می‌توانستم مدال بگیرم. جا دارد از علیرضا پورسلمان رییس فدراسیون تشکر کنم که زحمت زیادی کشید. خدا را شکر با وجود هزینه‌های سرسام‌آور به مسابقات کسب سهمیه المپیک اعزام می‌شویم تا بتوانیم این افتخار را برای کشور عزیزمان به دست بیاوریم و دوباره نماینده ایران در المپیک باشیم.

پاکدامن در پاسخ به این سوال که آیا اعتراضی به داوری داشت یا خیر، عنوان کرد: نه، اعتراض و مشکلی نبود. این‌ها چالش‌های مسابقه است و داوری هم مسئله‌ای نداشت. حریف ایتالیایی شمشیرباز خیلی خوبی است. از وقتی یادم می‌آید در تیم ملی این کشور بوده و مبارزه کرده است.

وی که طرفدار سرسخت تیم فوتبال استقلال است، درباره نمایش این تیم و کسب رتبه سوم لیگ بیست و دوم گفت: فکر می‌کنم امسال استقلال خودش نخواست قهرمان شود. ناداوری‌هایی هم اتفاق افتاد و خیلی جاها از داوری ضربه خوردیم؛ مثل بازی با پیکان و دیدار رفت مقابل سپاهان. البته فرصت‌سوزی و اشتباهاتی هم داشتیم. در بحث مدیریتی، اشتباهات زیادی رخ داد. مثلا آمدن فتح‌الله‌زاده ۶، ۷ امتیاز از ما گرفت. احساس می‌کنم جاهایی که می‌توانستیم کمی خوش‌شانس‌تر باشیم، خدایی خوش‌شانس نبودیم.

کاپیتان تیم ملی شمشیربازی سابر ادامه داد: اگر اتفاقات بهتری برای ما می‌افتاد، شرایط متفاوت بود. به طور مثال در بازی با سپاهان دو بر یک باختیم؛ دو گلی خوردیم که صددرصد روی اشتباهات فردی بود. علیرضا رضایی بنده خدا اشتباه کرد و سیاوش یزدانی هم پنالتی داد. از این دست بازی‌ها زیاد بود، مثلا مقابل تراکتور دو - هیچ باختیم که باز هم اشتباهات فردی رخ داد. برابر نساجی هم سجاد شهباززاده نتوانست موقعیتی عالی را گل کند. اگر این اتفاقات رخ نمی‌داد، قهرمان می‌شدیم. اگر استقلال قهرمان نشد به خاطر خودش بود و به خود تیم برمی‌گشت.

پاکدامن در خصوص عملکرد ریکاردو ساپینتو نیز خاطرنشان کرد: به عنوان یک استقلال می‌گویم ما گزینه بهتری از ساپینتو نداریم ولی باید به سمتی برویم که مدیریت خیلی خوبی داشته باشیم و بدهی به جای نگذارد. بعد از یک سال، او را به تلویزیون نیاورند و نگویند: «این ۱۰۰ میلیارد یا آن ۲۰۰ میلیارد تومان کو؟» مدیری باید به استقلال بیاید که وقتی رفت، حساب باشگاه پُر از پول باشد، نه اینکه همیشه دغدغه داشته باشیم. مدیری می‌آید، قراردادهای عجیب و غریبی می‌بندد، به هیچ‌کسی هم جواب پس نمی‌دهد، پول بزرگی هم در باشگاه گم می‌شود و کسی هم پیگیری نمی‌کند.

وی تاکید کرد: اگر مدیر خوبی داشته باشیم که بتواند استقلال را به درستی مدیریت کند، به نظرم می‌توانیم مربیان خارجی بهتر از ساپینتو هم بیاوریم؛ کاری که پرسپولیس انجام داد؛ یک برانکو برای استقلال بیاوریم تا طی ۵، ۶ سال تیم را بسازد و سطح بازیکنان ما را دو، سه لول ارتقا بدهد؛ کاری که استراماچونی کرد.

کاپیتان تیم ملی شمشیربازی سابر در پایان گفت: به شخصه فکر می‌کردم ساپینتو بتواند این کار را در استقلال انجام بدهد ولی بازیکنانی مثل زبیر نیک‌نفس، مهدی مهدی‌پور، ابوالفضل جلالی و صالح حردانی در استقلال، تمام شدند؛ نمی‌دانم چرا. این بازیکنان همگی در تیم‌های قبلی خودشان یک «تیم‌» بودند. صالح حردانی در نیم‌فصل سال گذشته برای ما عالی بود؛ ابوالفضل جلالی نیز همین‌طور. چرا ما باید جعفر سلمانی را در سمت چپ تحمل کنیم؟!