مشکل بزرگ تیم ملی ایران و امیر قلعه نویی؛ کلاف سر در گم!

درباره حضور تیم ملی فوتبال ایران در جام ملت های آسیا (قطر - ۲۰۲۳) حرف ها و تحلیل های مختلفی می شنویم.

امروز سردار آزمون درباره نتایج احتمالی تیم ملی که در جام ملت ها رقم خواهد خورد در جایگاه یک ملی پوش سخنه گفت. سردار محتاط و گزیده حرف زد اما شانس تیم ملی و تلاش بازیکنان برای رسیدن به عنوان قهرمانی را انکار نکرد. سرمربی تیم ملی پیشتر هیچ قولی مبنی بر قهرمانی تیم ملی در جام ملت های آسیا نداد و حتی نیمکت تیم را به فردی که چنین ادعایی دارد تعارف زد.

تعدادی از کارشناسان و مفسران فوتبال ایران نیز شانس چندانی برای قهرمانی تیم ملی قائل نیستند؛ از جمله مصاحبه امروز مجید جهانپور (مربی و کارشناس با سابقه) که گفت: شانس کمی برای قهرمانی داریم. دلیل حرفم هم این است که تیم هایی مثل عربستان، استرالیا، کره و ژاپن سرمایه گذاری های زیادی روی فوتبال خود انجام داده اند.

تیم هایی که از آنها نام برده شد، بی تردید برای قهرمانی در جام ملت های آسیا، جزو بخت های اصلی هستند اما جایگاه تیم ملی ایران میان قدرت های درجه یک قاره کهن مشخص نیست. در واقع بی توقع بودن از تیم ملی و کم انتظاری در این زمینه، نشان می دهد ماجرای حضور ناقابل در جام ملت ها و داشتن اقبال قهرمانی، دو مبحث جداگانه هستند. به عبارت بهتر، دوره این حکایت عجیب که تنها یک شرکت کننده محض در جام ملت ها باشیم و شکست احتمالی در ضیافت پنالتی ها را یک پیروزی بزرگ قلمداد کنیم گذشته است؛ گوش کسی در فوتبال ایران به این حرف ها بدهکار نیست و همه منتظر یک اقدام عملی و اتفاق قابل توجه در قطر هستند...

این روزها ماجرای فوتبال ما به کلافی سردرگم تبدیل شده است؛ نه تنها قدرت های فوتبال آسیا روی تیم ملی ما حساب چندانی برای قهرمانی باز نمی کنند که در داخل هم قضاوت ها از این بهتر نیست. قهرمانی در جام ملت ها به قدری برای ما به اتفاقی غیرقابل دسترس و دور از انتظار تبدیل شده که حرف زدن هم درباره اش با واکنش های منفی مواجه می شود. تغییر این ذهنیت اما فقط با یک حادثه بزرگ امکان پذیر است؛ اینکه سرانجام در جام ملت های آسیا به فینال این رقابت ها راه پیدا کنیم و اطلسم بزرگ ناکامی را بشکنیم.

به نظر شما مدیران فوتبال کشور و کادرفنی تیم ملی، می توانند چنین آرزویی را محقق کنند؟