چرا نام امامان در قرآن به صراحت ذکر نشده است؟

به گزارش صدآنلاین، دلیل این امر کاملاً واضح است، زیرا دشمنان سرسخت اهل بیت (علیهم‌السلام) که در طول تاریخ همیشه در تلاش بودند تا آن‌ها را از میان بردارند، حتی برای آن‌ها اجازه نمی‌دادند که به مرگ طبیعی از دنیا بروند و همه امامان را به شکل فجیعی به شهادت رساندند. برای چنین دشمنانی هیچ سختی نداشت که حتی نام امامان را از قرآن حذف کنند. اما خداوند خود فرموده که قرآن را فرستاده و او آن را حفظ خواهد کرد. بنابراین، بهترین روش حفظ قرآن از تحریف این است که نام اهل بیت و امامان را به صورت غیرمستقیم و به اشاره در قرآن ذکر کند تا صاحبان عقل و بصیرت قادر به درک آن باشند.

همچنین در قرآن کریم در سوره حشر آمده است: «وَما آتاکُمُ الرَّسُولُ فَخُذُوهُ وَما نَهاکُمْ عَنْهُ فَانْتَهُوا»؛ یعنی هر آنچه پیامبر برای شما آورد، بگیرید و هر آنچه شما را از آن نهی کرد، ترک کنید. همه مسلمانان اتفاق دارند که پیامبر اکرم در روز غدیر خم حضرت علی بن ابی‌طالب را به عنوان جانشین خود برای مردم معرفی کرد.

آیاتی که در شأن امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) و ولایت او بیان شده، بسیار فراوان است و بسیاری از مفسرین اهل سنت بیش از 700 آیه را در این زمینه می‌شمارند. برای اثبات این مطلب، می‌توانید به کتاب «شواهد التنزیل»، اثر یکی از بزرگترین مفسرین اهل سنت، مراجعه کنید.

و در نهایت، هیچ آیه‌ای صریح‌تر از آیه 55 سوره مائده در شأن امیرالمؤمنین علی (علیه‌السلام) وجود ندارد که در آن آمده است: «إِنَّمَا وَلِيُّكُمْ اللَّهُ وَرَسُولُهُ وَالَّذِينَ آمَنُوا...»؛ آیا کسی به جز علی (علیه‌السلام) است که در حال رکوع انگشتر صدقه دهد؟