پنجشنبه ۲۷ دی ۱۴۰۳
به گزارش صد آنلاین، جدای از تلخ بودن اخبار این حوادث و تأثر جامعه نسبت به این مهم، سؤال اینجاست که آیا نباید از یک جا به فکر کاهش حوادث در این زمینه باشیم؟ چرا باید آمار حوادث مرتبط با ناایمن بودن خانه‌ها و لوازم خانگی در کشور این گونه باشد، تنها در یکی از انواع این حوادث بر اساس اعلام کامران عبدولی، معاون پیشگیری و حفاظت از حریق سازمان آتش‌نشانی تهران در آبان‌ماه امسال، «میزان مسمومیت با گاز مونوکسید کربن در ایران حدود 3 برابر متوسط جهانی است».
بر اساس آمار سال گذشته حدود 14 هزار نفر در سراسر کشور بر اثر انتشار مونوکسید کربن مسموم شده و 800 نفر نیز بر اثر آن فوت کرده‌اند و جالب‌تر آن که سمنان جزو سه استان با بیشترین آمار گازگرفتگی در کشور است.
در کنار آن حوادث تلخی که ناشی از نشت گاز و انفجار منازل مسکونی رخ می‌دهد، بیانگر این است که باید فکری اساسی در زمینه کاهش این‌گونه حوادث اندیشیده شود.
حادثه‌ای که آرامش را شکست
همه چیز از یک نشت گاز در روز پانزدهم دی‌ماه آغاز شد. پانزدهم دی‌ماه، روزی که بوی گاز، بوی مرگ را به همراه آورد. در گوشه‌ای از خیابان بعثت شاهرود، سکوت آرامش‌بخش صبحگاهی با صدای مهیب انفجار در هم شکست. انفجاری که نه تنها دیوارهای یک خانه، بلکه آرامش یک محله و قلب خانواده‌ای را فروریخت و در نهایت، زنی را به کام مرگ کشاند. آری، تک دختری از خانه حادثه دیده در محله بعثت شاهرود بر اثر انفجار دچار سوختگی شدید شد. اگر چه او در همان زمان توسط نیروهای اورژانس به سرعت به بیمارستان منتقل شده بود، اما اکنون و بعد از 12 روز پس از انتقال به بیمارستان خبر جان‌باختنش اعلام شده است. این حادثه تلخ، بار دیگر زنگ خطر را برای همه ما به صدا درآورد: ایمنی، گوهری است که غفلت از آن، گاه جبران‌ناپذیر است.
در مرکز این حادثه خانواده‌ای قرار دارد که عزیزی را از دست داده‌اند. دختر 17 ساله‌ای که شاید صبح آن روز، مانند هر روز دیگر به فکر گرم کردن خانه و خانواده‌اش بود، اما هیچ‌گاه تصور نمی‌کرد که این سرنوشت در انتظارش باشد، مرگ او نه تنها یک فقدان شخصی، بلکه یک تراژدی جمعی است که افکار عمومی شاهرود را نیز بار دیگر تحت تأثیر قرار داد، آن چنان که همه حوادث این چنینی سبب تأثر مردم می‌شود.
علیرضا محمدی، مدیرعامل سازمان آتش‌نشانی و خدمات ایمنی شهرداری شاهرود، در گفت‌وگو با خبرنگار تسنیم اعلام کرد که در روز وقوع انفجار بلافاصله پس از دریافت تماس‌ها، آتش‌نشانان به محل حادثه اعزام شدند. شعله‌ها مهار شد، اما جراحات وارده به دختر مصدوم و سوختگی شدید وی در نهایت سبب شد تا او اکنون جان ببازد و قربانی این حادثه تلخ شود.
هشدارهای "جدی" ایمنی که "جدی" نمی‌گیریم
وی با تأکیدی آمیخته به نگرانی از شهروندان خواست تا در فصل سرما بیش از پیش مراقب وسایل گازسوز باشند.
مدیرعامل سازمان آتش‌نشانی و خدمات ایمنی شهرداری شاهرود، گفت: وسایل گازسوز اگر چه گرمابخش خانه‌ها هستند، اما اگر بی‌توجهی شوند، می‌توانند به بمب‌های ساعتی تبدیل شوند. هر گونه نقص فنی باید فوراً توسط متخصصان برطرف شود و اگر بوی گاز به مشام رسید، اولین قدم بستن شیر اصلی گاز و باز کردن پنجره‌ها است. حتی یک جرقه کوچک می‌تواند فاجعه‌ای بزرگ بیافریند.
نیاز به فرهنگ‌سازی ایمنی
کارشناسان معتقدند که حوادثی از این دست، تنها با آموزش و فرهنگ‌سازی گسترده قابل پیشگیری هستند.
مریم حسینی، که تحصیل‌کرده رشته جامعه‌شناسی در مقطع دکتری است، در این باره معتقد است: ما نیازمند کمپین‌های آموزشی هستیم که به زبان ساده و قابل فهم، خطرات ناشی از بی‌توجهی به ایمنی را به مردم یادآوری کنند. این آموزش‌ها باید از مدارس شروع شده و به تمام سطوح جامعه تسری یابد.
نقش رسانه‌ها در افزایش آگاهی
رسانه‌ها نیز در این زمینه نقش کلیدی دارند. برنامه‌های تلویزیونی، رادیویی و شبکه‌های اجتماعی می‌توانند با تولید محتواهای جذاب و تأثیرگذار، مردم را نسبت به خطرات ناشی از نشت گاز و انفجار آگاه کنند.
علی عامری که یک فعال رسانه‌ای در شاهرود است؛ در این باره گفت: ما باید داستان‌های واقعی مانند این حادثه را به گونه‌ای روایت کنیم که در ذهن مردم ماندگار شود و آن‌ها را به اقدام عملی وادارد.
وی ادامه داد: روایت‌ها و عبارات تکراری در اخبار سبب می‌شود که حساسیت جامعه نسبت به این گونه حوادث کاهش یافته و حرکت به سوی توسعه، تبدیل به مطالبه و فرهنگ عمومی نشود.
یادبودی برای تغییر
آری، امروز باید با یادآوری این حادثه تلخ، پیمان ببندیم که هیچ‌گاه ایمنی را فدای سهل‌انگاری نکنیم. شاید این حادثه تلخ، سرآغاز فصل جدیدی از آگاهی و مسئولیت‌پذیری باشد. فصل‌هایی که در آن، دیگر هیچ خانه‌ای به خاطر غفلت، به آتش کشیده و هیچ فریادی، خاموش نشود.
در کنار همه این اقدامات، حمایت از خانواده‌های قربانیان چنین حوادثی نیز نباید فراموش شود. سازمان‌های مردمی و خیریه می‌توانند با ارائه کمک‌های مالی و روانی، بار غم این خانواده‌ها را سبک‌تر کنند. آری امروز ما باید به خانواده‌هایی که عزیزان خود را از دست داده‌اند، نشان دهیم که تنها نیستند و جامعه در کنار آن‌هاست.
این حادثه همچنین بر مسئولیت‌پذیری جمعی تأکید دارد. هر یک از ما به عنوان عضوی از جامعه، موظفیم نه تنها به ایمنی خود، بلکه به ایمنی دیگران نیز توجه کنیم. گزارش‌های ناشناس از نقص‌های ایمنی در ساختمان‌ها و اماکن عمومی باید جدی گرفته شده و به سرعت پیگیری شوند.
البته سوال اصلی اینجاست که چرا نباید این حادثه تلخ و حوادثی از این دست، نقطه عطفی برای ایجاد تغییرات اساسی در حوزه ایمنی باشد؟ آیا با همکاری دولت، سازمان‌های مردمی و شهروندان، نمی‌توان آینده‌ای امن‌تر برای جامعه ساخت؟ آینده‌ای که در آن، هیچ خانواده‌ای دیگر شاهد چنین فجایعی نباشد؟
آری، انفجاری که جان یک دختر 17 ساله‌ای که تنها فرزند یک خانواده بود را گرفت و خانواده، محله و بلکه شهری را در غم فرو برد، اما آیا این بار با آگاهی بیشتر و عزمی راسخ‌تر برای جلوگیری از تکرار چنین حوادثی اقدام خواهد شد.
این فاجعه تلخ همچنین بار دیگر بر لزوم سرمایه‌گذاری بیشتر در زیرساخت‌های ایمنی، بازرسی‌های منظم و آموزش عمومی تأکید می‌کند. موضوعی که حتماً حلقه مفقوده همه حوادث این‌چنینی در کشور است.
این حادثه تلخ بار دیگر اهمیت آموزش عمومی و افزایش آگاهی شهروندان درباره ایمنی گاز را آشکار ساخت.
بسیاری از کارشناسان بر این باورند که اجرای کمپین‌های آموزشی، برگزاری کارگاه‌های جامعه‌محور و نظارت بیشتر بر رعایت استانداردهای ایمنی می‌تواند نقش مؤثری در کاهش چنین حوادثی داشته باشد؛ اما باید پرسید که آیا قوانین در این زمینه به درستی اجرا می‌شوند؟
امروز، خیابان بعثت شاهرود به ظاهر آرام است، اما در گوشه‌ای از این خیابان خانه‌ای وجود دارد که اگر چه به ظاهر دوباره سرپا شده است، دیگر هرگز مانند قبل نخواهد بود. دیوارهای آن شاید بازسازی شده‌اند، اما زخم‌های روحی این حادثه هنوز التیام نیافته‌اند. این خانه، یادآور روزی است که یک انفجار مهیب، آرامش این محله را در هم شکست و جان دختربچه‌ای بی‌گناه را گرفت.
امید است با افزایش آگاهی و مسئولیت‌پذیری، شاهد کاهش چنین حوادث دردناکی در آینده باشیم.
منبع : تسنیم