جمعه ۰۲ آذر ۱۴۰۳
به گزارش پارسینه و به نقل از اعتماد، با کنار گذاشتن غلامرضا محمدی بعد از المپیک توکیو به علت نتایج به دست آمده، درستکار در فاصله کمتر از پنجاه روز تا آغاز رقابت‌های جهانی ۲۰۲۱ اسلو هدایت تیم ملی را برعهده گرفت. این انتصاب آمیزه‌ای از حس‌های ناخوشایند در بین علاقه‌مندان به این ورزش ایجاد کرد. برخی رسانه‌های تخصصی کشتی که در فضای مجازی فعال بودند از آن به عنوان یکی از مضحک‌ترین اتفاق‌های کشتی این سرزمین یاد کردند. این دسته معتقد بودند فردی که هیچ عنوان جهانی در کارنامه‌اش دیده نمی‌شود و فقط مدال آسیایی دارد چطور می‌خواهد قهرمانانی که مدال جهانی دارند را مدیریت کند یا از کشتی‌گیران قهرمان جهان بسازد؟
در این آوردگاه تیم با یک نتیجه بی‌نظیر توانست سه مدال طلا، سه نقره و یک برنز به ارمغان آورد. به خصوص برتری حسن یزدانی مقابل دیوید تیلور که با منتشر شدن فیلم نحوه آنالیز حریف امریکایی در شبکه‌های اجتماعی همراه شد بحث‌هایی در مورد توانایی‌های این سرمربی مطرح کرد. بعد از آن برخی باور داشتند که ما چه خوشبختیم که در این انتخاب اشتباهی صورت نگرفته است.
این دسته از افراد اعتقاد داشتند که با آمدن او، بزرگی و عظمت کشتی ایران در دنیا یک بار دیگر برای دوستداران تداعی می‌گردد. اما تیرماه امسال مصاحبه‌ای از حسن یوسفی‌افشار انتشار یافت که در آن مدعی شده بود صفر تا صد برنامه آمادگی جسمانی تیم برعهده او بوده و همچنین آنالیز کامل کشتی حسن یزدانی.
جهانی ۲۰۲۲ و ۲۰۲۳ بلگراد، تیم در تصاحب مدال‌های طلا گرفتار یک مسیر نزولی شد. این نتایج نگرانی‌های عمیقی به فاصله چند ماه تا آغاز المپیک پاریس پدید آورد. بعد از آن به دلایلی که هنوز هم مشخص نشده درستکار از سمت خود استعفا داد و علیرضا دبیر بلافاصله با این استعفا موافقت کرد! امروز که این گزارش نوشته می‌شود دلیل رفتن او به‌طور واضح رمزگشایی نشده است، چرا که آرزوی هر کسی رفتن به رقابت‌های المپیک می‌باشد. مخصوصا اینکه خود درستکار دست‌کم سه سال هدایت تیم ملی را برعهده داشته بود.
جانشین درستکار کسی جز محسن کاوه نبود. فردی که در سال‌های گذشته سمت‌هایی همچون مدیرفنی تیم یا سرمربی تیم‌های پایه را برعهده داشت. با محسن کاوه در راس کادرفنی تیم ملی کشتی‌گیران آزادکار از رسیدن به مدال طلای المپیک ناکام ماندند و در نهایت با وجود کسب چهار مدال سطح توقع خانواده کشتی، مخصوصا کشتی آزاد برآورده نشد.
با اتمام المپیک محسن کاوه همان طور که بدون ذکر دلیل سرمربی تیم ملی شده بود، بدون هیچ توضیحی کنار رفت. با رفتن کاوه، یک بار دیگر درستکار به جایگاه قبلی خود بازگشت. باز هم بدون اینکه توضیح داده شود چرا درستکار رفت و چرا برگشت؟ درستکار در نخستین گام تیم را برای حضور در کارزار جهانی ۲۰۲۴ در اوزان غیرالمپیکی آماده کرد که نتیجه آن هم شد اعزام چهار کشتی‌گیر که تنها یک مدال برنز به دست آوردند که به زعم کارشناسان کشتی یک شکست به حساب می‌آمد.
شکست در آلبانی نشان می‌دهد کادر فنی از کاستی‌های فراوانی در مسائل فنی، انگیزشی و روانی رنج می‌برد. بدتر از این به نظر می‌رسد دستیاران برای بهبود این وضعیت ناتوان در برداشتن گام‌های موثرهستند. در سنجش و ریشه‌یابی این ماجرا در نهایت به خود رییس فدراسیون کشتی می‌رسیم. امیدوار هستیم علیرضا دبیر با ایجاد تغییر در نگاه خود، یک تفکر و اندیشه تازه برای کشتی آزاد بزرگسالان در نظر بگیرد.