دوشنبه ۰۵ آذر ۱۴۰۳
ارتش چین یک رزمایش نظامی سه روزه را در مجاورت تایوان برگزار کرد. در طول مانورها، گروه ضربتی نیروی دریایی چین اقداماتی را برای محاصره جزیره که پکن آن را یک استان شورشی می داند، انجام داد. این گروه شامل شش کشتی بود: ناو هواپیمابر شاندونگ، ناوشکن نوع 055 با جابجایی 10000 تن، ناوشکن نوع 052D، دو ناوچه 054A و کشتی تکمیلی مجتمع نوع 901.
گروه هایی از ناوچه ها و ناوشکن های نیروی دریایی چین نیز شرکت داشتند که سناریوهایی را برای تعقیب کشتی های دشمن در حال عقب نشینی و مسدود کردن کشتی ها طراحی کردند. این رزمایش ها به طور همزمان در تنگه تایوان و همچنین در آب های شمال غربی، جنوب غربی و شرق جزیره تایوان انجام شد. در نتیجه این مانورها، نیروهای دریایی و هوایی ترکیبی موفق شدند، به طور کامل ابتکار عمل را در دریای چین جنوبی به دست گیرند.
به گفته روزنامه نگاران، گروه ناو هواپیمابر شاندونگ در شرق تایوان فعالیت می کرد و دو وظیفه را انجام می داد: توقف تلاش برای فرار از جزیره و همچنین، جلوگیری از پیشرفت نیروهای کمکی در مقابل نیروی دریایی ژاپن یا امریکا.
ایجاد محاصره دریایی یکی از محتمل ترین سناریوهایی است که در آنریال ارتش چین می تواند، عملیاتی را برای تحت کنترل گرفتن تایوان انجام دهد. دیدگاه های مختلفی در مورد چگونگی توسعه عملیات در تایوان وجود دارد. پیشنهادهایی مبنی بر تلاش چین برای انجام عملیات برق آسا با هدف دستیابی به اهداف جلوگیری از انتقال نیروهای امریکایی به آسیا وجود دارد.
گفتنی است که ارتش چین از زمان جنگ مرزی با ویتنام در فوریه تا مارس 1979، هیچ تجربه رزمی نداشته است. بنابراین، این احتمال قوی وجود دارد که فرود در تایوان که بزرگترین عملیات آبی و خاکی پس از جنگ جهانی دوم یا جنگ کره است، موفقیت آمیز نباشد. زیرا، هنگام استفاده از نیروها و ابزارهای عظیم، بسیاری از موارد ممکن است به خطا بروند.
از این رو، گزینه دوم مطرح می شود. ممکن است، تلاش برای محاصره با تصرف تدریجی جزایر کوچک نزدیک جزیره اصلی تایوان و تنها پس از آن، یک عملیات فرود در مقیاس بزرگ انجام شود.
علاوه بر حمله آبی و خاکی در تایوان یا در مجمع الجزایر پیرامون، فرماندهی ارتش چین در حال بررسی امکان حمله موشکی در مقیاس بزرگ است. پرتاب این موشک ها توسط کشتی های نیروی دریایی چین در کنار گروه های موشکی و تهاجمی مستقر در ساحل و هوانوردی انجام شد. این حمله به طور همزمان، از قلمرو چین و همچنین از مناطق شمال، شرق و جنوب تایوان آغاز شد. هدف از پرتاب های آموزشی مواضع ارتش جزیره – نیروهای دفاع شخصی تایوان، فرودگاه ها، مراکز ارتباطی و همچنین اهداف متحرک بود.
پیش از این مقامات چینی بارها از قصد خود برای وارد کردن چنین ضربه کوبنده ای خبر داده بودند، اما رسانه های غربی تاکید می کنند که به این تهدیدات توجه خاصی نکنند. اما، حمله موشکی در مقیاس بزرگ به تایوان به هیچ وجه بلوف نیست، بلکه یکی از محتمل ترین سناریوها برای توسعه درگیری است.
چین از نظر تعداد موشک های بالستیک میان برد و کوتاه برد در جهان رتبه اول را دارد. این کشور همچنین، مقام اول را از نظر تعداد سامانه های راکت پرتاب چندگانه دوربرد دارد که می توانند تا فاصله 200 کیلومتری حمله کنند.
امریکا از تهدید حمله موشکی در مقیاس بزرگ به تایوان آگاه است و در رابطه با آن، به طور فعال، اقداماتی را برای تقویت دفاع هوایی و سیستم دفاع موشکی کشور جزیره ای انجام می دهد.
پکن به خوبی، از ضعف های دفاعی دشمن آگاه است و تمرینات نظامی نشان داده که چین آماده بازپس گیری تایوان با ابزار نظامی است. اما، تصمیم نهایی این موضوع بر عهده رهبری سیاسی کشور است.