به گزارش صد آنلاین،آرمان، مردی که در سال 1393 به دلیل درگیری و قتل یکی از آشنایانش به نام اکبر، به قصاص نفس محکوم شده است، اکنون در آستانه اجرای حکم اعدام قرار دارد. پس از نزدیک به یک دهه زندان و تحمل عذاب وجدان، آرمان به دنبال بخشش از سوی اولیای دم است. این پرونده نه تنها نشاندهنده عواقب وخیم درگیریهای ناگهانی است، بلکه چالشهای اخلاقی و انسانی را نیز به تصویر میکشد.
ماجرا از آنجا آغاز میشود که آرمان، جوان 23 ساله، پس از مشاجرههای تلفنی با اکبر، در یک شب به خانهاش مراجعه میکند. در حین درگیری، چاقویی که آرمان به همراه داشت به طور تصادفی به اکبر ضربه میزند و منجر به مرگ او میشود. آرمان که به شدت ترسیده بود، بلافاصله خود را به کلانتری معرفی کرد و تسلیم شد.
پس از تشکیل پرونده و رسیدگی قضایی، آرمان به قصاص محکوم میشود و حکم وی توسط دیوان عالی کشور تأیید میشود. این حکم قرار است در تاریخ 2 آبان به اجرا درآید. آرمان در این 10 سال بارها به خاطر عذاب وجدان تقاضای اجرای حکم قصاص را داشته و حالا در آستانه اجرا، به شدت نگران است.
مادر آرمان، در جلسهای که با حضور برادران مقتول برگزار شد، با چشمانی اشکبار از خانواده مقتول درخواست عفو و بخشش کرد و به آنها گفت: "تنها فرزند دیگرم را هم از دست دادهام و آرمان تنها عضو باقیمانده از خانوادهام است." این جلسه امیدهایی را برای صلح و سازش به وجود آورد، اما سرنوشت آرمان همچنان در دستان خانواده مقتول است.
آرمان در گفتوگو با خبرنگاران اظهار کرد: "من هیچ قصدی برای کشتن اکبر نداشتم. ترس و اشتباه من باعث این حادثه شد و اکنون پشیمانم." او به خانواده مقتول حق میدهد که از دست دادن عزیزشان را سخت میدانند و امید دارد که آنها به او رحم کنند.
حافظ خرمشاهی جرمشناس در این باره ضمن اعلام نظر کارشناسانه خود، به خبرنگار رکنا گفت: متاسفانه در پرونده آرمان شاهد آن هستیم که علی رغم هرگونه سبق تصمیم مبنی بر قتل صرفا بر اساس کنترل نکردن هیجانات و اجتناب از قرار گرفتن در شرایط مخاطره آمیز دو خانواده دچار مصیبت شدهاند.
وی با تاکید براینکه طی گفتوگوهای مکرر با آرمان، همواره علت همراه داشتن سلاح سرد در روز واقعه را ناشی از ترس خود بیان کرده است، عنوان کرد: شاید اگر در موارد مشابه طرفین منازعه از همراه داشتن وسایل و اجسام برنده و نوک تیزمانند چاقو اجتناب کنند، طی حالات هیجانی اعم از ترس یا خشم، شاهد استفاده و ورود خسارات جبران ناپذیری مثل پرونده آرمان نباشیم.
گفتوگو با زندانی در آستانه قصاص: آیا بخشش زندگی آرمان را نجات میدهد؟
مقتول چه کسی بود و چطور شد که قاتل شدی؟
مقتول از آشنایان قدیمی بود، قصد و نیت من کشتن اکبر نبود و میخواستم از خودم به واسطه ترس از خودم دفاع کنم. بارها با هم دچار اختلافاتی شده بودیم حتی شکایت هایی هم صورت گرفته شده بود. یک شب ساعت 22 به خانه من مراجعه کرد. من هم به اشتباه از خانه خارج شدم تا آرامش کنم و به قصد دعوا ودرگیری نرفته بودم.
چه شد درگیر شدید؟
از پنجره مقتول را دیدم و ترسیده بودم ، زمان خروج از خانه برای اینکه خیالم راحت باشد، محض اطمینان یک چاقوی میوهخوری زیر تیشرتم پنهان کردم و با خود بردم. رفتم با او صحبت کنم اما او هم سلاح سرد داشت، یک مقدار عقب آمدم، با دست چپ چاقو را زدم که متاسفانه به دنده او اصابت کرد، چاقو میوهخوری کج شد و به قلب او برخورد کرد و روی زمین افتاد. من اصلا قصد و نیت کشتن او را نداشتم و فقط از روی ترس این کار را کردم.
چطور شد برایت حکم قصاص صادر کردند؟
قاضی اظهارات و دفاع مشروع را رد کرد؛ چراکه چاقو به همراه داشتم. اشتباه کردم و باید با خویشتنداری اقدام میکردم و امروز پشیمانم.
با خانواده مقتول صحبت کردهای؟
روزی که دادگاه تشکیل شد، پدر خانواده مقتول جلوی قاضی در جایگاه ایستاد و گفت اگر پسرم در دعوا و درگیری کشته میشد، بدون دریافت دیه رضایت میدادم. من اما با این اشتباه جوانی و زندگیام را از دست دادم، حدود ۱۰ سال از بهترین روزهای زندگیام را در زندان سپری کردم و همسرم از من طلاق گرفت و برادر دیگرم هم به زندکی خود پایان داد.
فکر میکنی میتوانی رضایت خانواده مقتول را جلب کنی؟
من به آنها حق میدهم، چراکه جوان و عزیزشان را از دست دادند؛ اما خدا را قسم میخورم که پشیمانم و این حادثه به صورت اتفاقی رخ داد. امیدوارم این ماجرا ختم به خیر شود؛ اما حکم قصاصم تایید و تاریخ اجرا صادر شده و یک ماه است که به اجرای احکام ارسال کردهاند.
من خیلی اشتباه کردم. خدا او را بیامرزد و امیدوارم دل خانواده مقتول به رحم بیاید و از حق قصاص گذشت کنند. من هم در این سالها تقاص اشتباهم را پس دادم و از کاری که کردهام بسیار پشیمانم.
در این ماجرای دردناک، آرمان تنها به دنبال بخشش است و خانواده مقتول در موقعیتی دشوار برای تصمیمگیری قرار دارند. این پرونده بار دیگر نشان میدهد که چقدر یک لحظه تصمیمگیری اشتباه میتواند عواقب ناگواری به دنبال داشته باشد.