دوشنبه ۰۲ مهر ۱۴۰۳
به گزارش صد آنلاین، گزارش ها نشان می دهد که حزب الله و اسرائیل هر لحظه به جنگ مستقیم نزدیک تر می شوند. اگرچه از آغاز جنگ غزه، تبادل آتش فراوانی میان حزب الله لبنان و رژیم اشغالگر قدس شده اما هیچگاه این دو به اندازه روزهای اخیر به جنگ مستقیم نزدیک نشده بودند.
بعد از واقعه تروریستی پیجرها و بی سیم ها، اسرائیل به نواحی مختلف جنوب لبنان حمله کرد و به افراد زیادی آسیب زد. از آن سو، حزب الله در پاسخ به حملات هوایی اسرائیل، شروع به موشک باران مناطق اشغالی کرد و چند منطقه مخصوص از جمله فرودگاه های اسرائیل را مورد هدف قرار داد. از سوی دیگر، رژیم صهیونیستی سربازان خود را به سمت مناطق شمالی برده و در مرز لبنان جای داده است. این مسائل نشان می دهد که تنش ها در جبهه شمالی به اوج خود رسیده است.
اما آیا به راستی میان حزب الله و اسرائیل جنگی بزرگ در می گیرد؟ علت تنش اخیر چیست و چگونه کنترل می شود؟
برای فهم علت جنگ اخیر باید به حوادث چند ماه اخیر در فلسطین اشغالی و اطرافش بپردازیم. بعد از آغاز عملیات طوفان الاقصی، وضعیت استراتژیک منطقه تغییر کرد. اسرائیل شروع به حمله به غزه کرد و عملا درگیری وسیع اسرائیل و جبهه مقاومت آغاز شد. بعد از آغاز درگیری، کابینه جنگ اسرائیل شروع به تغییراتی در وضعیت شهرک های یهودی نشین کرد.
تل آویو از ترس تکرار عملیات طوفان الاقصی، شهرک های غربی خود را از سکنه خالی کرد و آنها را به شکل اردوگاه های نظامی درآورد. از آن سو، اسرائیل نگران حمله موشک ها یا تکاورهای حزب الله به شهرک های جبهه شمالی بود. به همین علت، بسیاری از ساکنان این شهرک ها نیز به سایر مناطق فلسطین اشغالی مهاجرت کردند تا اوضاع آرام تر شود.
با پایان نسبی جنگ در جبهه غربی و قریب الوقوع بودن آتش بس، اسرائیل تصمیم گرفته که هزاران ساکن شهرک های مرزی را به شهرک های خالی شده بازگرداند. با این حال، نگرانی بزرگ اسرائیل، حمله حزب الله به شهرک های شمالی است؛ شهرک هایی که غالبا نظامی هستند و تفنگداران اسرائیلی در آنها ساکن اند. این نگرانی زمانی بیشتر شد که اسرائیل شروع به تبادل آتش سنگین با حزب الله کرد و در اقدامی تروریستی «فواد شکر»، مرد شماره 2 حزب الله را به شهادت رساند و همزمان، اسماعیل هنیه، رهبر جبهه سیاسی حماس را در تهران شهید کرد.
از زمان شهادت شکر و هنیه تا کنون، تنش ها میان جبهه مقاومت و به خصوص حزب الله و اسرائیل به اوج خود رسیده است و اسرائیل هر لحظه منتظر موشک باران مناطق اشغالی از سوی حزب الله یا ایران است.
این مساله زمانی مهم تر می شود که بدانیم استراتژی رژیم اشغالگر قدس «ایجاد فضای امن» برای مهاجران است. بیشتر جمعیت اسرائیل را مهاجران یهودی تشکیل می دهند. جریان مهاجرپذیری در سرزمین های اشغالی نه تنها به پایان نرسیده بلکه به اوج خود رسیده است. دولت نتانیاهو از طریق گسترش شهرک های مرزی سعی دارد این مهاجران را در سرزمین های اشغالی ساکن کند. این مساله باعث شده که مساله حفظ «امنیت» ساکنان جدید تبدیل به اولویت اسرائیل شود. اسرائیل می داند که اگر نتواند امنیت مناطق اشغالی و به خصوص شهرک ها را حفظ کند، مهاجران جدید و قدیم اسرائیل را ترک می کنند و اسرائیل با یک بحران اقتصادی مواجه خواهد شد.
به همین دلیل، صهیونیست ها به دنبال پایان مناقشات با مقاومت در جبهه شمالی هستند تا بتوانند از طریق صلح یا آتش بس، ساکنان شهرک های شمالی را به این شهرک ها بازگردانند و همزمان، امنیت آنها را تضمین کنند. حزب الله لبنان به خوبی پی به این استراتژی برده است و سعی دارد نقشه دولت نتانیاهو را نقش بر آب کند. حزب الله نه آتش بس با اسرائیل را پذیرفته و نه پای میز مذاکره رفته است.
حزب الله می داند نه جنگ بلکه «تهدید» به جنگ می تواند بیشترین ضربه را به اسرائیل وارد کند. اسرائیل تا زمانی که از مقاومت لبنان مطمئن نشود نمی تواند شهرک های شمالی را بازگشایی کند و این چیزی است که حزب الله حاضر نیست به اسرائیل داده یا بر سر آن با تل آویو توافق کند.
به همین دلیل، اسرائیل شروع به حملات مختلف به لبنان کرده تا یا حزب الله را وادار به صلح کند و یا جنگی بزرگ و فراگیر را آغاز کند. اسرائیل مجبور است در مرزهای خود «فضای حیاتی» جدیدی به وجود آورد تا از تکرار عملیات سیف القدس و طوفان الاقصی جلوگیری کند. در حال حاضر، صحرای سینا و رود اردن و حتی کرانه باختری برای تل آویو امن هستند. غزه نیز درگیر جنگی خونین است و اسرائیل با تمام قوایش این منطقه را محاصره کرده است. تنها مناطقی که اسرائیل را نگران کرده جولان و بلندی های جنوب لبنان است که محل حضور سربازان مقاومت است.
اسرائیل سعی دارد از طریق عملیات های پرسر و صدایی مثل عملیات پیجرها، حزب الله را راضی به توافق کند اما حزب الله که می داند تداوم «تهدید» به موجودیت اسرائیل آسیب می زند، حاضر نیست وارد این توافق شود و ترجیح می دهد همچنان در موضعش باقی بماند.
برخی تحلیلگران معتقدند اگر حزب الله راضی به مذاکره یا آتش بس با اسرائیل نشود، نیروهای زمینی رژیم صهیونیستی به مناطق جنوب لبنان حمله خواهند کرد تا از طریق اشغال برخی مناطق جنوب لبنان، فضای حیاتی مورد نیاز خود را به دست آورند. هر چند افزایش شدت جنگ در روزهای آینده محتمل است اما بعید است اسرائیل تصمیم به ورود زمینی به جنوب لبنان بگیرد. اسرائیل به خوبی می داند نیروی زمینی حزب الله و سربازان چریک آن، نقطه قوت این گروه به شمار می آید.
تجربه جنگ 33 روزه نیز نشان داد که نبرد زمینی با حزب الله نمی تواند زیاد به نفع اسرائیل باشد. بنابراین، تل آویو ترجیح می دهد تا زمانی که از حمایت غرب و آمریکا مطمئن نشده وارد فاز جدیدی از جنگ نشود.
مهر