سعید علی زاده گفت: در اولین مکالمه‌ که بنده در این سالها، خیلی هم بنده، هم همسرم به ملاقات ایشان رفتیم فکر نکنم هیچ کسی به اندازه ما با ایشان ملاقات داشته باشد، جز هم‌بندی‌های ایشان در زندان، ایشان دائم البکا بود، دائما گریه میکرد تا یک بازه زمانی حتی همبند هایش ما با آنها صحبت میکردیم میگفتند از صبح که بلند می‌شد تا لحظه‌ای که ایشان به خواب برود، دائما در حال اشک ریختن است و ارتباط برقرار کردن باهاش خیلی سخت بود.